Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Απρόσωπη Αγάπη!!!!

Απρόσωπη Αγάπη

Rumi

Σχέση Αγαπης και Φοβου!

Love rests on no foundation.
It is an endless ocean,
with no beginning or end.
Imagine,
a suspended ocean,
riding on a cushion of ancient secrets.
All souls have drowned in it,
and now dwell there.
One drop of that ocean is hope,
and the rest is fear.


Η αγαπη αναπαυεται πανω στο αθεμελιωτο
Είναι ενας απεραντος ωκεανος
Χωρις τελος κι αρχη
Φαντασου
Ενας ωκεανος που διαρκως σαλευει
Που ιππευει μια σελα αρχαιων μυστικων
Ολες οι ψυχες εχουν πνυγει σ αυτή
Και τωρα εκει διαμενουν
Μια σταγονα
απ αυτό τον ωκεανο είναι ελπιδα,
Και η σταση, είναι φοβος.
 Γιατί το εσωτερικό Ον δεν αντιδρούσε μόνο στον σεξουαλικό τομέα, αλλά σε όλους τους τομείς, νοητικούς και συναισθηματικούς, αν γινόταν κάτι χωρίς τη συμμετοχή του. Αν το Ον συμμετείχε, υπήρχε μια αίσθηση σύνδεσης, αρμονίας, δικαίωσης, μια αύξηση του αισθήματος της ζωής. Αν κάποια τάση ενεργούσε αυτόβουλα, αποκομμένη από τον κεντρικό πυρήνα του Όντος, επικρατούσε μια αίσθηση στειρότητας, άγχους , αποπροσανατολισμού, διχασμού, απώλειας του Παραδείσου.


Ιερός Γάμος, τόμος 1, σελ.245-246




Φωτογραφία του χρήστη ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΖΑΚΑ.

Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
======================

Μου είναι αδύνατο να μην αγαπώ, άσχετα αν αυτός ανταποκρίνεται ή όχι. Η αγάπη μου δεν έχει σχέση με κανένα δούναι-λαβειν, δεν αποτραβιέται με το δικό του αποτράβηγμα. Ίσως επειδή αυτή η εσωτερική κατάσταση της Αγάπης δεν αντλεί απ' αυτόν, αλλά από τα ίδια τα βάθη και διαχέεται προς τους ανθρώπους και τα πράγματα. Γι' αυτό δεν νιώθω απόγνωση, ούτε συντριβή, ούτε την επιθυμία να τον επηρεάσω ή να τον τραβήξω κοντά μου. Δεν νιώθω χαμένη χωρίς αυτόν, αν και μια αμυδρή θλίψη με σκιάζει που και που. Δεν νιώθω στερημένη από κάτι το ζωτικό επειδή το μόνο ζωτικό είναι αυτή ακριβώς η εσωτερική κατάσταση της Αγάπης που επικρατεί μέσα μου το τελευταίο διάστημα.
Ι.Γ., IV, 232.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017



Είχες μέσα στα μάτια σου μια αστραπή από τους ανέμους


και στην καρδιά σου μια άγρια φλόγα που έλεγες δεν ήταν ποτέ να σβήσει

και στα μάτια σου μέσα μια πράσινη θάλασσα, την αγριεμένη θάλασσα του νησιού μας να δέχεται καταιγίδες
και στην καρδιά σου μια παράφορη άνοιξη τροπική κι ένα λευκό περιστέρι τρομαγμένο
κι ένα αταξίδευτο χελιδονάκι του Θεού.
Είχες μέσα στα μάτια σου τις Κυριακές σα χτυπά η καμπάνα στο άσπρο εκκλησάκι στην αψηλή πλαγιά του χωριού
και στην καρδιά σου μια αγάπη καθάρια σαν την πρώτη ώρα της χαραυγής στα κατάξερα βράχια της γυμνής εξοχής μας.
Είχες μέσα στα μάτια σου ένα κόσμο ολάκερο... τα όνειρά μας...
και μια αστραπή από τον άνεμο της πατρίδας
και στην καρδιά σου μια άγρια φλόγα
κι έλεγες δεν ήταν ποτέ να σβήσει...
Μηνάς Δημάκης

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Ο Έρωτας, εμπεριέχει μια ταπεινότητα,
ερωτεύσαι κάποιον, κι αυτόματα,
το εγώ σου, πάει πιο πίσω,
το εγώ σου χαμηλώνει για να μπορέσει
να μπει στην Ζωή σου ο Άλλος,
για να μπορέσει να χωρέσει στην Ζωή σου ο Άλλος*
Αν δεν χαμηλώσεις στον Έρωτα
ο Έρωτας δεν θα σε συμπεριλάβει
στο Ρομάντσο του*
Γιατί νομίζεις πως ο Έρωτας
κρατάει Βέλος;
Και σου το ρίχνει;
Γιατί το πρώτο του μέλημα
είναι να σε αφοπλίσει,
να σε αποδυναμώσει,
να σε μαλακώσει*
Σου ρίχνει το Βέλος του
κι εσύ τραυματίζεσαι*
Ένας άνθρωπος τραυματισμένος
είναι Ευάλωτος*
Είναι Ευαίσθητος*
Είναι μαλακός*
Φέρει την γλυκύτητα της επαφής με τον πόνο,
και την αποδοχή πως είναι ευάλωτος
και καθόλου δυνατός*
Δεν μπορείς να μπεις στον Έρωτα
αν είσαι Σκληρός και Άκαμπτος*
Απλά δεν γίνεται*
Ο Έρωτας κρατάει βέλος
και σου το ρίχνει,
για να σκοτώσει το Εγώ σου*
Για να σκοτώσει ένα παλιό μέρος του Εαυτού σου
που δεν το χρειάζεσαι*
Γιατί μόνο έτσι μπορείς να κάνεις χώρο για τον Άλλον*
Με φουσκωμένο εγώ, δεν μπορείς*
Οι Αρχαίοι Έλληνες Μύστες
φτιάξαν τον Έρωτα να κρατάει και να σου ρίχνει Βέλος
για να ξεφουσκώσει το Εγώ σου*
Αυτή είναι η Προυπόθεση για να Ερωτευτείς*
Γιατί στον Έρωτα, ο Άλλος έχει μεγαλύτερη
σημασία από σένα*
Και για να σιγουρευτεί ο Έρωτας
πως είσαι έτοιμος,
τσακίζει το Εγώ σου με το Βέλος του*
Για να δει, αν θα μπορέσει να σε πάρει
στα λημέρια του*
Και δεν πειράζει αν πονάς*
Στην πραγματικότητα είναι το Εγώ σου που πονάει*
Δεν πειράζει αν πονάς*
Ο Πόνος δείχνει πως είσαι ζωντανός*
Πήγαινε πιο πέρα από τον Πόνο*
Πήγαινε στον Έρωτα*

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

JAVIER RUIBAL Y MARTIRIO




Και ποιος ζωή, για τ' όνειρο, δε δίνει-
αφέντης της ανάσας του να γίνει
Την πιο κρυμμένη σου πλευρά
γυρεύει σαν πλαγιάζει ο έρωτάς σου,
μα για να πάει ψηλά η φωτιά
να μάθεις να λυγάς τα γόνατά σου.

Για τ' όνειρο, και ποιος ζωή δε δίνει
για μια στιγμή είσαι αθάνατος και σβήνει...

Ευχή-Πάνος Μπούσαλης


Ενα φιλί στο μαξιλάρι σου 


Μοναδικά!Θα σας γοητεύσουν...