Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010
Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010
Μια μητέρα με μια μόνο αγκαλιά κατάφερε να επαναφέρει το μωρό της στη ζωή…
Μια μητέρα από την Αυστραλία με μια μόνο αγκαλιά κατάφερε να επαναφέρει το μωρό της στη ζωή λίγε ώρες μετά τα σκληρά λόγια των γιατρών. Η μητέρα γέννησε δίδυμα, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Το κορίτσι μετά από είκοσι λεπτά κατάφερε να αναπνεύσει, ενώ για το αγόρι οι γιατροί είπαν ότι δεν έχει καμία ελπίδα να ζήσει.
Τότε η μητέρα πήρε στην αγκαλιά το άψυχο σωματάκι του και άρχισε να το χαϊδεύει και με δάκρια στα μάτια να το σφίγγει στην αγκαλιά της. Λεπτό δεν έλειψε από κοντά της, ο σύζυγος, που και εκείνος ένιωθε το πόνο της γυναίκας του. Και οι δύο τους χάιδευαν το άτυχο παιδί τους λέγοντας του το τελευταίο αντίο, ώσπου ξαφνικά μετά από δύο ώρες βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Το μωρό άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημάδια ζωής και στη συνέχεια άνοιξε τα ματάκια του.
Η μητέρα περιέγραψε το δράμα που πέρασε στο νοσοκομείο λέγοντας: '' Οι γιατροί με ρώτησαν μετά τη γέννα εαν είχα διαλέξει κάποιο όνομα για το γιο μου-. Jamie τους απάντησα και τότε μου είπαν ότι- ο Jamie δεν τα κατάφερε. Ήταν το πιο απαίσιο συναίσθημα που έχω νιώσει. Ξετύλιξα τον γιο μου από την κουβέρτα και τον κράτησα στην αγκαλιά μου. Τα μικροσκοπικά του χεράκια δεν αντιδρούσαν''. Αυτά ήταν τα λόγια της μητέρας περιγράφοντας τις δύσκολες ώρες λίγο πριν αναστηθεί το παιδί της!
Από το newsit.gr
http://www.dkaravasilis.gr/category/herimitis/
Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010
Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
"Being Indian is an attitude, a state of mind, a way of being in harmony with all things and all beings. It is allowing the heart to be the distributor of energy on this planet, to allow feelings and sensitivities to determine where energy goes, bringing aliveness up from the Earth and from the Sky, putting it in and giving it out from the heart."
Brooke Medicine Eagle
Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010
Κυριακή 22 Αυγούστου 2010
Όταν η μέρα τεντωθεί από το κοτσάνι της κι ανοίξει όλα
τα χρώματα πάνω στη γη
Όταν από φωνή σε στόμα σπάσει ο σταλαγμίτης
Όταν ο ήλιος κολυμπήσει σαν ποτάμι σ' έναν κάμπο αθέριστο
Και τρέξει ένα πανί βοσκόπουλο των μελτεμιών μακριά
Πάντα η στολή σου είναι στολή νησιού είναι μύλος που γυρίζει
ανάποδα τα χρόνια
Τα χρόνια που έζησες και που τα ξαναβρίσκω να πονούν
στο στήθος μου τη ζωγραφιά τους
Η μια βερικοκιά σκύβει στην άλλη και το χώμα πέφτει από
την αγκαλιά του ξυπνητού νερού
Η σφήκα στο κορμί του φλόμου ανοίγει τα φτερά της
Ύστερα ξαφνικά πετάει και χάνεται βουίζοντας
Κι από σταλαγματιά σε φύλλο κι από φύλλο σε άγαλμα όσο πάει
και πιο πολύ μεταμορφώνεται ο καιρός
Παίρνει τα πράγματα που σε θυμίζουν κι όσο πάει και πιο πολύ
τα συγγενεύει μες στον έρωτά μου
Ο ίδιος πόθος ξαναϋφαίνεται
Ο κορμός όλος φλέγεται του δέντρου του ήλιου της καλής καρδιάς
Έτσι σε βλέπω ακόμη στην αχτίδα της αιώνιας μέρας
Ν' ακούς το χτυποκάρδι της στεριάς
Η γέννηση δεν άλλαξε ούτε μια χαρά σου
?φηνες μια μεγάλη νύφη αφρού ανεβαίνοντας
Τίναζες το κεφάλι σου σαπουνισμένο από την πρωινή ομορφιά
Η αιθρία πλάταινε τα μάτια σου
Δεν ήταν αίνιγμα που να μη σβήνει πια που να μη γίνεται καπνός
σε στόμα αιόλου
?λλαζες με τα χέρια σου τις εποχές
Βάζοντας χιόνια και βροχές, λουλούδια, θάλασσες
Κι η μέρα χώριζε από το κορμί σου, ανέβαινε, άνοιγε, μεγάλη
ευχή πάνω στα ηλιοτρόπια
Τι ξέρει τώρα ο τζίτζικας από την ιστορία που άφησες, τι ξέρει ο γρύλος
Η καμπάνα του χωρίου που ανοίγεται στον άνεμο
Η κάμπια, ο κρόκος, ο αχινός, το αλφάκι του νερού
Μυριάδες στόματα φωνάζουνε και σε καλούν
Έλα λοιπόν απ' την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα
Ν' ανακαλύψουμε τα δώρα του γυμνού νησιού
Ρόδινοι και γαλάζιοι τρούλοι θ' αναστήσουν το αίσθημα
Γενναίο σαν στήθος το αίσθημα έτοιμο να ξαναπετάξει
Έλα λοιπόν να στρώσουμε το φως
Να κοιμηθούμε το γαλάζιο φως στα πέτρινα σκαλιά του Αυγούστου
Ξέρεις, κάθε ταξίδι ανοίγεται στα περιστέρια
Όλος ο κόσμος ακουμπάει στη θάλασσα και τη στεριά
Θα πιάσουμε το σύννεφο θα βγούμε από τη συμφορά του χρόνου
Από την άλλην όψη της κακοτυχιάς
Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα
Στις έξοχες της ανοιχτής καρδιάς
Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)