Το Όνειρο του Αδύνατου

Να ονειρεύομαι το αδύνατο
Να πολεμώ τον ανίκητο εχθρό
Να αντέχω την αβάσταχτη θλίψη
Να τρέχω όπου γενναίος δεν τολμά να περπατήσει
Να δικαιώνω το αγδίκιωτο άδικο
Ν' αγαπώ καθάρια και αγνά από μακρυά
Να προσπαθώ κι όταν ακόμα τα χέρια μου είναι βαριά
Να φτάσω ως τ' άφταστο αστέρι

Αυτή 'ναι η αποστολή μου
Ν' ακολουθώ εκείνο τ' αστέρι
Όσο κι αν μοιάζει μάταιο
Όσο κι αν μοιάζει μακρινό

Να μάχομαι για το σωστό
Χωρίς ενδοιασμούς ή αναπαμό
Να 'μαι πρόθυμος να κατέβω στην Κόλαση
Για έναν επουράνιο σκοπό

Και ξέρω πως αν πορευτώ πιστός
Σ' αυτόν τον ένδοξο σκοπό
Η καρδιά μου θα βρει ειρήνη και ανάπαυση
Όταν στα τέλη μου θα φτάσω
Κι ο κόσμος θα έχει γίνει καλύτερος γι' αυτό
Γιατί ένας άνδρας , καταφρονεμένος και σημαδεμένος
Δεν έπαψε ν' αγωνίζεται ως το τελευταίο του κουράγιο
Να φτάσει εκείνο τ' άφταστο αστέρι