table for two (part 1)

table for two (part 2)

Ancient Mother

Oh ! Mon Amour - Christophe

Loreena McKennitt- The Mystic's Dream

Το ζεϊμπέκικο δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός, με εσωτερική ένταση και νόημα, που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου.

Το ζεϊμπέκικο δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός, με εσωτερική ένταση και νόημα, που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου.

Κατά τον Βελλούδιο, ο ζεϊμπέκικος προέρχεται κατά το πρώτο συνθετικό από τον Δία (Ζεϋ) και κατά το δεύτερο από τη λέξη μπέκος ή βέκος, που σημαίνει "άρτος" κατά τον Ηρόδοτο. Σαν ολοκληρωμένος μαλίστα "συμβολικός και θρησκευτικός χορός εξυπηρετεί και ανακουφίζει εξαιρετικά το Πνεύμα, την Ψυχή και το Σώμα του ανθρώπου", ο δε χορευτής επιτυγχάνει "τη χαλάρωση του Καθόλου Είναι του, και την απαλλαγή του από κάθε καταθλιπτικό σύμπλεγμα που μπορεί ίσως να τον καταπιέζει".

 

 

"Ειθε να βρείτε εκείνο το χώρο μέσα σας που είναι παιχνιδιάρης, 

ώστε η ειρήνη να έχει μεγαλύτερο χώρο, αλλά το ίδιο κι η χαρά".

http://ianisdo-anando2.blogspot.com/search/label/%CE%96%CE%B5%CF%8A%CE%BC%CF%80%CE%AD%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82

 

 

 

"Σεραφίτα"Περί προσευχής

Ο ποιητής εκφράζει, ο σοφός διαλογίζεται, ο δίκαιος δρα. Αλλ' εκείνος που προσεγγίζει τους Θείους Κόσμους, προσεύχεται. Και η προσευχή του είναι συγχρόνως λόγος, σκέψη, δράση! Μάλιστα! η προσευχή περικλείει τα πάντα, περιέχει τα πάντα, περατώνει την φύση προς χάριν σας, αποκαλύπτοντάς σας το πνεύμα και την πορεία της. Λευκή και φωτεινή κόρη όλων των ανθρωπίνων αρετών, Κιβωτός της Διαθήκης μεταξύ γης και ουρανού, διπλή σύντροφος, που μοιάζει με λέοντα και με περιστερά, η προσευχή θα σας δώσει το κλειδί των ουρανών. Τολμηρή και καθάρια, σαν την αγνότητα, ισχυρή σαν κάθε τι το απλό, αυτή η ωραία και ανίκητη Βασίλισσα ακουμπά στον υλικό κόσμο -- τον κυριεύει. Διότι, σαν τον ήλιο, τον πιέζει μ' έναν κύκλο φωτός.
Το σύμπαν ανήκει σ' εκείνον που θέλει, σ' εκείνον που γνωρίζει, σ' εκείνον που μπορεί να προσεύχεται. Όμως, χρειάζεται κανείς να θέλει, να γνωρίζει και να μπορεί. Με μία λέξη, να κατέχει την δύναμη, την σοφία και την πίστη. Γι' αυτό και η προσευχή που προκύπτει από τόσες δοκιμασίες αποτελεί την ολοκλήρωση όλων των αληθειών, όλων των δυνάμεων, όλων των συναισθημάτων. Καρπός φιλόπονης, προοδευτικής, αδιάκοπης αναπτύξεως όλων των φυσικών ιδιοτήτων, η οποία εμψυχώνεται από την Θεία Πνοή του Λόγου, έχει σαγηνευτική δραστηριότητα και αποτελεί την εσχάτη λατρεία. Δεν είναι η υλική λατρεία, που εμπεριέχει εικόνες, ούτε η πνευματική λατρεία, που έχει τύπους: πρόκειται για την λατρεία του Θείου Κόσμου.
Δεν λέγουμε πλέον προσευχές: η προσευχή αναφλέγεται εντός μας. πρόκειται για ικανότητα η οποία ασκείται αφ' εαυτής της. Κατέκτησε εκείνον τον χαρακτήρα δραστηριότητος ο οποίος την φέρει υπεράνω των μορφών: συνδέει λοιπόν την ψυχή με τον Θεό, με τον Οποίον ενώνεσθε όπως η ρίζα των δένδρων ενώνεται με την γη. Οι φλέβες σας προσκολλώνται στις αρχές των πραγμάτων και ζήτε την ίδια την ζωή των κόσμων.
Η προσευχή παρέχει την εξωτερική πεποίθηση, βοηθώντας σας να διεισδύσετε στον υλικό κόσμο δια της συναφείας όλων σας των ικανοτήτων με τις στοιχειώδεις ουσίες. Παρέχει την εσωτερική πεποίθηση, αναπτύσσοντας την ουσία σας και αναμειγνύοντάς την μ' εκείνην των πνευματικών κόσμων. Για να κατορθώσετε να προσεύχεσθε έτσι, απεκδυθείτε πλήρως την σάρκα, αποκτήστε δια της φωτιάς του καμινιού την αγνότητα του αδάμαντα, αφού η πλήρης αυτή επικοινωνία δεν αποκτάται παρά μονάχα όταν επέλθει η απόλυτη ανάπαυση, όταν κατασιγάσουν όλες οι θύελλες.
Μάλιστα! Η προσευχή, αληθινή αναπνοή της ψυχής που έχει πλήρως αποχωρισθεί το σώμα, κυριεύει όλες τις δυνάμεις και τις εφαρμόζει στην συνεχή και επίμονη ένωση του ορατού και του αοράτου. Κατέχοντας την ικανότητα να προσεύχεσθε χωρίς κόπωση, με αγάπη, με δύναμη, με βεβαιότητα, με ευφυϊα, η πνευματοποιημένη φύση σας έχει ήδη ενδυθεί την ισχύ.
Σαν άνεμος ορμητικός ή σαν κεραυνός, διασχίζει τα πάντα και συμμετέχει στην εξουσία του Θεού. Έχετε την ευκινησία του πνεύματος. Σε μία στιγμή παρευρίσκεσθε σε όλες τις περιοχές, μεταφέρεσθε σαν τον ίδιο τον Λόγο από το ένα άκρο του κόσμου στο άλλο. Τα πάντα είναι αρμονία, κι εσείς μετέχετε αυτής! Τα πάντα είναι φως, κι εσείς το βλέπετε! Τα πάντα είναι μελωδία, και η αρμονία της ευρίσκεται μέσα σας!
Σ' αυτή την κατάσταση, αισθάνεσθε την διάνοιά σας να αναπτύσσεται, να μεγαλώνει, και την όρασή της να φθάνει σε υπέρμετρες αποστάσεις. Πράγματι, δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος για το πνεύμα. Το διάστημα και η διάρκεια αποτελούν αναλογίες που έχουν δημιουργηθεί για την ύλη. Όμως το πνεύμα και η ύλη δεν έχουν τίποτε το κοινό.
Μολονότι τα παραπάνω επιτελούνται μέσα στην γαλήνη, χωρίς ταραχή, χωρίς εξωτερική κίνηση, εν τούτοις τα πάντα στην προσευχή είναι δράση, αλλά δράση ζώσα, απαλλαγμένη από κάθε ουσιαστικότητα και έχοντας καταστεί -- σαν την κίνηση των κόσμων -- μία δύναμη ανίκητη και αγνή.
Κατέρχεται παντού σαν το φως και δίδει την ζωή στις ψυχές που ευρίσκονται κάτω από τις ακτίνες της, όπως η φύση ευρίσκεται υπό τον ήλιο. Ανασταίνει παντού την αρετή, εξαγνίζει και καθαγιάζει όλες τις πράξεις, εποικίζει την μοναξιά, δίδει πρόγευση των αιωνίων απολαύσεων. Απαξ και έχετε βιώσει τις απολαύσεις της θείας μέθης την οποίαν γεννά η εσωτερική σας εργασία, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο! ’παξ και κρατήσετε στο χέρι σας το σείστρο, με την βοήθεια του οποίου ψάλλουμε στον Θεό, δεν θα το εγκαταλείψετε ποτέ!

---

Cavaleiro Monge

Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα
και είδα και θαύμασα
Και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς κατ’εικόνα και ομοίωσή μου.
Ίπποι πέτρινοι με τη χαίτη ορθή
και γαλήνιοι αμφορείς
και λοξές δελφινιών ράχες
η Ίος η Σίκινος η Σέριφος η Μήλος
“Κάθε λέξη κι από’να χελιδόνι
για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος”, είπε… 
(Από το Αξιον Εστί)

Χαζή κουβέντα και σενάριο

που παίρνει Όσκαρ στην οδύνη

πολλά που υπόσχεται το αύριο

μα τίποτε ποτέ δε δίνει.

Εμένα ρώτα με, που είδα

τι θέμα μου 'βαλε ο Θεός μου

να γράφω χρόνια στη σελίδα

«κάθε στιγμή να ζεις του Κόσμου».

       Ο ΝΕΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

                         ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ

“Οι   εξουσίες γνωρίζουν ότι οι πραγματικές  λύσεις των προβλημάτων,που αυτές έντεχνα δημιουργούν,βρίσκονται στις ρίζες μας,υπάρχουν ήδη και μπορούμε να τις βρούμε στις πηγες.

Οι πηγές αυτές ,το σύνολο των παραδόσεων μας δηλαδή που έμειναν ζωντανές και εξελίχθηκαν ανά τους αιώνες,φορτιμένες με τις αιώνιες  Αλήθειες μας,που δοκιμάστηκαν σκληρά και άντεξαν,αποτελούν τους φορέις των λύσεων.

Προπάντων η Ελληνική Παράδοση,μεσα από την πολυτάραχη ιστορία της,φανερώνει έντονα μια μεγάλη Αλήθεια:ότι η ελευθερία έιναι υπέρτατο αγαθό και βαρύτατο φορτίο.Αν δεν  μπορέις να τη διαχειριστείς,την απραδίδεις στα χέρια των οποιωνδήποτε εξουσιών(θρησκευτικών,πολλιτικών,συλλόγων,ιδεολογιών κλπ) που σύντομα θα βαλθούν να καταστρέψουν πολλά από τα κομμάτια του.

Αν παλι οι εξουσίες απογυμνωθούν  τόσο ώστε να μη σε εμπνέουν να παραδώσεις σ’αυτές τις ελευθερίες σου (μήπως κατι ανάλογο πάει να συμβεί σήμερα;)αρχίσεις να καταστρέφεις εσύ ,ο ίδιος τα δικά σου κομμάτια,σε ενα φαύλο κύκλο αυτοκαταστροφής.

Δείχνοντας σου όλα αυτά η παράδοση,σε προτρέπει να προάγεις τον εαυτό σου,τη ζωή σου,την συνειδητότητά σου καιτ ην εσωτερική παιδεία σου,για να μπορέσεις να ΄γινεις άξιος της ελευθερίας σου,αντιστεκόμενος σε μαζικοποιήσεις,φοβικ΄ασυνδρομα,καταναλωτικές αξίες,νοσηρά υπαρξιακά πρότυπα.Για υτο η Παραδοση ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ τόσο πολύ,γι αυτό ταυτόχρονα η αποκάλυψή της είναι σημερα τόσο αναγκάια.

«Ειμαστε πανταχόθεν περικυκλωμένοι από έναν Κύκλωπα που τον λένε Ψεμα και που  περιμένει τον Οδυσσέα να του βγάλει το κτηνώδες του  Μάτι.Και ο Οδυσσέας δεν είναι άλλος παρά ΟΛΟΙ εσέις.ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ,οι Ανεξάρτητοι,οι ανένταχτοι και αντιθετοι σ’α υτον το σάπιο κόσμο που μας πνίγει» διακηρέυσσει ο Μικης Θεοδωρα΄κης και  ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του και ας αναλάβει δράση…

Αβατον  Φεβρουαρίου 2011

☆♥ Shakespeare Love Sonnet 116 ☆♥ (Traduzione Italiana) 1564 - 1616

ΑΠΟΤΑΥΤΙΣΗ

Το πιο σημαντικό βήμα στο ταξίδι σου προς τη φώτιση είναι τούτο:

μάθε να "αποταυτίζεσαι" από το νου σου. Κάθε φορά που δημιουργείς ένα κενό στη ροή του νου, το φως της συνειδητότητάς σου δυναμώνει. Κάποια μέρα, θα πιάσεις τον εαυτό σου να χαμογελάει με τη φωνή μέσα στο κεφάλι σου, όπως θα χαμογελούσες με τα καμώματα ενός παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι δεν παίρνεις πια το περιεχόμενο του νου σου και πολύ στα σοβαρά, αφού η αίσθηση του εαυτού σου δεν εξαρτάται απ' αυτόν.

Eckhart Tolle

http://ianisdo.blogspot.com/

Τι τάχα να είναι πιο μάταιο από τις κούφιες λέξεις;

όλα κινούνται αιώνια

και δε βολεί να γαληνέψουν

το σήμερα αλλάζει σε αύριο

και τ' αύριο του χθες θα γίνει καταπιώνας

κι όλα κινούν σαν ποταμός

όπου δεν έχει τέλος

Κι εμείς,
ηρώοι του σήμερα ορθωνόμαστε
και βάζουμε θεμέλιο τραγουδώντας
στο σάλαγο του ποταμού
καθώς κυλά τραγουδιστά, κελαρυστά,
αλλάζοντας το σύμπαν..

Ναζίμ Χικμέτ

Lisa Gerrard - Come Tenderness

Krishnamourti: Who are you?

Να μ'αγαπάς ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ

Krishnamourti: Who are you?

Tango Serenato de Schubert - Gustavo Montesano & Royal Phil

ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ ΕΡΩΣ
ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Έρωτας θα πει δόσιμο. Κι εμείς Μικρασία μου σου δώσαμε την ψυχή μας. Μας αγάπησες άραγε κι εσύ τόσο; Μας σκέφτηκες καθόλου; Μας περιμένεις ακόμη; Καθόμαστε τώρα εδώ, και αυτό το δειλινό μέσα στις μικρές αυλές μας κι η μνήμη σου γεμίζει με άρωμα νυχτολούλουδου το βραδάκι μας.Ακόμη είμαστε πρόσφυγες. Κι αν ξαναγίνηκε το βιος μας, κι αν τα παιδιά μας δεν γνώρισαν τον μεγάλο έρωτα του γονιού τους, στο βάθος της καρδιάς μας, ένα έτοιμο σεντούκι περιμένει, γεμάτο με τον Έρωτά μας, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ο μπάρμπα-Κωνσταντής, ο Στάμος, η κυρά Μαρίκα και οι άλλοι τρέμουν, μήπως τα παιδιά τους δεν νιώσουν τίποτα από τον έρωτά σου. Και τα μαζεύουν και τους λένε... και τους λένε... μέχρι να αποκάμουν τα στόματα και τα μάτια να δακρύσουν. Κι όταν τελειώσουν τα λόγια, αρχίζουν και γεμίζουν λευκές σελίδες, σαν κι αυτού του βιβλίου, που ξεκίνησε από απλό χαρτί και πόθησε να γίνει καράβι του νόστου, με επιβάτες κάποιους που έκαναν τη νοσταλγία τους γιορτή και τον έρωτά τους τραγούδι και καμιά φορά παραμύθι.