Γιατί Το δίχτυ δεν είναι μόνο του κάτω κόσμου η πονηριά ,ούτε της άνοιξης  η πρώτη Αγάπη αλλά.....

ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ.

Κανείς δεν μπορεί να περπατήσει μαζί σου.

Μπορεί να σε κατανοήσει ΙΣΩΣ μόνο αυτός που περπάτησε τον ίδιο δρόμο με τα δικά σου παπούτσια.

Ο καθένας θα πεί το οτιδήποτε για να σε βοηθήσει αλλά πάντα βάσει των δικών του συνειδητοποιήσεων.

Ναί προτιμώ να μιλώ μόνη μου κι όποιος ακούει στην σιωπή μου αρκεί.

Κέρνα μας κέρνα μας | Κυβέλη Σεργίου | ΕΡΑΝ

Sun is on my side ~ Gogol Bordello

Imany - You Will Never Know (Clip Officiel)

Το βαλς της ζωής- Αναστασία Μουτσάτσου .wmv

ΣΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΛΥΚΕΡΙΑ

Gustavo Santaolalla ~ Pajaros

Στα άκρα - Χρυσόστομος Σταμούλης

Βλέφαρο μου ~ Χρόνης Αηδονίδης Νίκος Κυπουργός

Έλα ύπνε, πάρ'το

σε μετάξι επάνω βάλ'το

σιγά

Κι από μέλι γάλα

νά 'ν' του ονείρου του η σκάλα

πλατιά

Βλέφαρό μου σκαλιστό

αχ! τυχερό μου

μη χαράζεις άστρο της αυγής

μη μου τρομάζεις

Φεύγουν καράβια - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Στις σιωπές που γίνονται κραυγές..

Δεν κλαίω, του χαμογέλαγε συχνά, είναι που έχω ανάγκη.

Έχω ανάγκη τα λαμπερά, μεγάλα δάκρυα

που μου θυμίζουν την άρμη του κορμιού σου

Και όχι μόνο... μουρμούραγε μονάχη της μετά

Για να χαράζω σου ένα πέρασμα,

κάθε που ο κόσμος σου στενεύει

μια θάλασσα,

να έρχεσαι, να σεργιανάς

στις μπόρες και στις νηνεμίες της αγάπης μου.

Αρκεί να έρχεσαι...

Καταρίνα Σίγμα.

https://www.facebook.com/katarinasigma?fref=nf

Καρυοφυλλιά Καραμπέτη - Το Μονόγραμμα

«Το τραγούδι δεν είναι σύνθημα ή πράξη εκτονώσεως Είναι μια σχέση υπεύθυνη, μια πράξη ερωτική ανάμεσά μας που μας αποκαλύπτει. Τελετουργία που απαιτεί, τόσο από σας όσο και από μένα, μια προετοιμασία θρησκευτική, επίμονη άσκηση γνώσης και αθωότητας, αποκαλύψεως και ανιχνεύσεως, μνήμης και προφητείας.

Το τραγούδι είναι μία μαγική στιγμή κι εγώ ένας πανηγυριώτης μάγος εκπρόσωπός σας  που θα φωτίσω τις κρυφές κι αθέατες γωνιές σας, θα σας εκπλήξω, θα σας γεμίσω ερωτήματα και μελωδίες που ίσως γεννούν δικές σας και θα μεταφερθούν στο σπίτι σας, έτσι που να κοπεί ο ύπνος σας και να χαθεί για πάντα  —αν είναι δυνατόν— ο εφησυχασμός σας. Κι ας μην μπορείτε να με τραγουδήσετε. 

 (Το τραγούδι μου) θα το θυμάσθε και θα το ’χετε εντός σας, χωρίς την δυνατότητα να το γλεντήσετε με αυτάρεσκη και δυνατή φωνή. Μόνο να το ψελλίσετε θα είναι δυνατόν, σαν προσευχή ή σαν το ‘‘Υπερμάχω’’»

Mάνος Χατζηδάκης

και τέλος πάντων εκεί που θα με ρωτήσεις

"-έχεις φτερά;

-έχω

-θα μου δώσεις;

-θες να πας κάπου;

-ναι

-τότε δε σου δίνω

-γιατί;

-γιατί θα φύγεις

-δε μ' αγαπάς;

-υπερβολικά

-κι εγώ

-τότε γιατί θες να φύγεις;

-γιατί θέλω να σε ψάξω"

εκεί ακριβώς θα βρεθούμε

Σαμσών Ρακάς - Ούτις

Σαβίνα Γιαννάτου - Φάτα Μοργκάνα

Η ομιλ ΟΥΣΑ απέναντι σε σιωπές...

Ο νόμος του λόγου είναι ο νόμος της αναγνώρισης, της επιθυμιας,του Άλλου, από τον οποίο τρέφεται η ανθρώπινη ζωή.Για να έχει νόημα η ύπαρξη μου, για να έχει ανθρώπινη υπόσταση,δεν χρειάζεται μόνο το ψωμί αλλά και τη μαγιά της επιθυμίας του Άλλου. Υπό αυτήν την έννοια η ζωή του ομιλ-όντως είναι επίκληση, αίτημα για αγάπη που απευθύνεται στον Άλλον,αίτημα να είσαι κάτι για την επιθυμία του Άλλου.Αν αυτή η μαγιά λείπει, η ζωή μένει άνευ νοήματος, ζωή χωρίς ζωή, σβηστη.

Massimo Recalcati

"Το σύμπλεγμα του Τηλέμαχου"

Η Λυπημένη-Μελίνα Κανά [Ποίηση Γ. Σεφέρης]

μα της καρδιάς σου ο σπαραγμός

δε βόγκηξε κι εγίνη

το νόημα που στον κόσμο δίνει

έναστρος ουρανός.

«Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που διαβάζει, γυναίκα που αισθάνεται υπερβολικά ή γράφει.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα πνευματώδη, πλανεύτρα, τρελή και παλαβή. Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που σκέφτεται, που γνωρίζει αυτά που ξέρει κι επιπλέον μπορεί και να πετά · γυναίκα σίγουρη για τον εαυτό της.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που γελά ή κλαίει στον έρωτα, που ξέρει να μετουσιώνει το κορμί σε πνεύμα · πόσο μάλλον μία που αγαπά την ποίηση ή που στέκεται να θαυμάσει για ώρες κάποιο πίνακα και που δεν ξέρει πώς να ζει δίχως τη μουσική.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που ενδιαφέρεται για την πολιτική, που είναι επαναστάτρια και νιώθει φρίκη απέραντη μπροστά στην αδικία. Γυναίκα που σιχαίνεται την τηλεόραση. Και που είναι όμορφη δίχως να στέκεσαι στο πρόσωπο ή το κορμί της.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα παθιασμένη, παιχνιδιάρικη, διαυγή και βλάσφημη. Μην το ευχηθείς ποτέ να ερωτευτείς μία γυναίκα τέτοια.

Γιατί όταν ερωτεύεσαι γυναίκα όπως αυτή, ασχέτως αν μείνει μαζί σου, ή αν σε αγαπήσει κι εκείνη, από μια τέτοια γυναίκα, ποτέ δεν επιστρέφεις.»

[Το ποίημα ανήκει στη Δομηνικανή ποιήτρια Martha Rivera Garrido (1960) και η μετάφραση στα ελληνικά είναι από την Ούρσουλα Φώσκολου]