http://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/2011/09/07/giorgos-theocharis-dikaiosyni/

Δι­και­ο­σύ­νη

ΕΘΑΝΕ ΠΛΗΡΗΣ ΗΜΕΡΩΝ στὸ γη­ρο­κο­μεῖ­ο τῆς Ἐ­πι­σκο­πῆς. Τὴν κή­δε­ψε ἡ ψυ­χο­κό­ρη της στὸν τό­πο τῆς κα­τα­γω­γῆς, ἀ­π’ ὅ­που ἔ­λει­παν χρό­νια πολ­λά. Τὴν ἔ­θα­ψε πλά­ι στὸν δεύ­τε­ρο σύ­ζυ­γό της ποὺ εἶ­χεν ἀ­πο­δη­μή­σει νέ­ος. Τὸν πρῶ­το δὲν τὸν χά­ρη­κε. Σκο­τώ­θη­κε νι­ό­παν­τρος στὴν Κα­το­χή. Λί­γο πρὶν σκε­πα­στεῖ τὸ φέ­ρε­τρο, ἄ­δεια­σε μέ­σα στὸν τά­φο, ἡ ψυ­χο­κό­ρη, τὰ κό­κα­λα τοῦ σκο­τω­μέ­νου, ἀ­π’ τὸ κι­βού­ρι του ποὺ πῆ­ρε ἀ­πὸ τὸ ὀ­στε­ο­φυ­λά­κιο. «Ἂς εἶ­ναι καὶ οἱ τρεῖς μα­ζὶ» εἶ­πε, «τοὺς πῆ­ρε καὶ τοὺς δυ­ὸ ἀ­πὸ ἔ­ρω­τα ἡ μά­να μου».