"When we consume food, we make a connection with nature, but this
connection can happen in different ways. If you take an apple,
peel it with a knife, cut it into pieces and eat it, you have a
particular sensation. If you bite into the apple, you have a
different sensation.

Now, go into an orchard, pull the branch of an apple tree toward
you, and start biting into an apple without picking it; it is
different again - you feel how alive this fruit is, and you have
a sense of fulfilment, of joy, which the tree itself is imparting
to you, because it is connected to earth and heaven and is
drawing forces from both. While you are eating, you are in direct
contact with a current of pure energy. Through the medium of its
fruit, the tree has put you directly in touch with the universe."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Επεξεργασία

Καμιά δραστηριότητα χωρίς την αληθεια.

by Adali Kalliopi on Παρασκευή, 13 Αυγούστου 2010 στις 9:46 π.μ.

Η Παράδοση μιλάει σε κάθε άνθρωπο τη γλώσσα που αυτός μπορεί να καταλάβει,αρκεί να επιθυμεί ν'ακούσει.
Η τελευταία επιφύλαξη είναι μείζονος σημασίας,γιατι η παράδοση,δεν μπορείς να "χρεωκοπήσει".Μαλλον για την χρεωκοπία του ανθρώπου πρέπει να μιλάμε,γιατί αυτός είναι που έχει χάσει κάθε ενοραση του υπερφυσικού.
Είναι ο άνθρωπος που άφησε τον εαυτο του να πλανηθεί απο τις ανακαλύψεις και τις εφευρέσεις μιας ολοκληρωτικά απατηλής επιστήμης,δηλαδή μιας επιστήμης που δεν  αναγνωρίζει τα ιδιαίτερα όριά της και γι αυτο τον λόγο της διαφεύγει ο,τιδήποτε βρίσκεται πέραν αυτών των ορίων.

Παρομοίως γοητευμένος απο τα επιστημονικά φαινόμενα και απο τα λανθασμένα πορίσματα που εξάγει απο αυτά,ο άνθρωπος κατέληξε να καταποντιστεί υπο το βάρος των δικών του δημιουργημάτων.Δεν αντιλαμβάνεται ότι ένα παραδοσιακό μηνυμα τοποθετείται σε ναν αρκετά διαφορετικό επίπεδο ή πόσο πολύ περισσότερο πραγματικό είναι αυτό το επίπεδο,και επιτρέπει στον εαυτό του να τυφλώνεται όλο και πιο πρόθυμα,ε΄φοσον ο επιστημονισμός του παρέχει  όλες τις απαιτούμενες δικαιολογίες προκειμενου να δικαιώσει την προσκόλλησή του στον κόσμο των φαινομένων και στο εγώ του καθώς και την επακλουθη απομάκρυσνη του απο το Απόλυτο.

Ο Ανθρωπος,είτε τον θεωρήσουμε στον πληθυντικό είτε στον ενικό,είτε το λειτούργημά του είναι άμεσο είτε έμμεσο ,στέκεται ώς "τμήμα του Απόλυτου"και οδεύει προς το Απόλυτο!

Frithjof Schuon(Mία απο τις μεγαλύτερες πνευματικές μορφές του αιώνα μας.Σπούδασε κι εργάστηκε στο Παρίσι,πριν αρχίσει μια σειρά απο τα ξειδια στην ΒΑφρική,στη Μεση Ανατολή και στις Ινδίες,προκειμένου να έλθει σε επαφή με εκπροσώπους αυθεντικών παραδόσεων)

"So many humans are like fish out of water! They feel ill at ease,
strangers to the environment they live in; so, as soon as they
can, they leave their family, take themselves off abroad or live
completely on the fringes of society. Actually, the question
humans have to answer does not just concern which place they
should be occupying physically or socially; it is not just their
heart and mind but also their soul and spirit that have to find
good conditions for growth in this place. So long as they do not
find their place, they are like seeds waiting to be sown. And
their place is a fertile earth, the spiritual earth, where they
will be able to grow. So many people are still like seeds stored
in a granary!

Once you have found a place for your heart, your mind, your soul
and your spirit, you will be in your true place. Then, wherever
you are, whatever your material and social situation, it will
feel like the right place." '  

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Στην Ινδία διδάσκονται οι "4 νόμοι της Πνευματικότητας"

 

Ο πρώτος νόμος λέει:

"Το πρόσωπο που φτάνει είναι το σωστό πρόσωπο"

Δηλαδή, κανείς δεν φτάνει στη ζωή μας τυχαία. Όλοι όσοι μας περιτριγυρίζουν, είναι εκεί για κάποιο λόγο, για να μας κάνουν να μάθουμε και να προχωρήσουμε σε κάθε περίπτωση.

 

Ο δεύτερος νόμος λέει:

"Ότι συμβαίνει είναι το μοναδικό πράγμα που μπορούσε να έχει συμβεί"

Τίποτα, αλλά τίποτα, απολύτως τίποτα από ότι μας συμβαίνει στη ζωή μας, θα μπορούσε να έχει γίνει με άλλο τρόπο. Ούτε και η πιο ασήμαντη λεπτομέρεια. Δεν υπάρχει το: "αν είχα κάνει εκείνο... θα είχε συμβεί το άλλο..." ΟΧΙ. Ότι έγινε ήταν το μόνο που μπορούσε να έχει γίνει και έπρεπε να έχει γίνει έτσι, για να πάρουμε αυτό το μάθημα και να προχωρήσουμε. Όλες οι καταστάσεις, και κάθε μια χωριστά, που μας συμβαίνουν στη ζωή μας είναι τέλειες, παρόλο που το μυαλό ας και το εγώ μας αντιστέκονται και δεν θέλουν να το δεχτούν. 

 

Ο τρίτος νόμος λέει:

"Όποια στιγμή κι αν αρχίσει, αυτή είναι η σωστή στιγμή"

Όλα αρχίζουν την κατάλληλη στιγμή, ούτε πριν, ούτε μετά. Όταν είμαστε έτοιμοι για να αρχίσει κάτι καινούργιο στη ζωή μας, τότε είναι που αρχίζει.

 

και ο τέταρτος νόμος λέει:

"'Όταν κάτι τελειώσει τελειώνει"

Έτσι απλά. Αν κάτι τέλειωσε στη ζωή μας, είναι για την εξέλιξή μας, γι΄αυτό είναι καλλίτερα να το αφήσουμε, να συνεχίσουμε μπροστά και να προχωρήσουμε πιο πλούσιοι από αυτή την εμπειρία.

 

Νομίζω δεν είναι τυχαίο που διαβάζετε αυτό το μήνημα. Αν αυτό το κείμενο φτάνει στη ζωή μας σήμερα, είναι γιατί είμαστε έτοιμοι να καταλάβουμε ότι καμία νυφάδα χιονιού δεν πέφτει σε λάθος μέρος.

 

Ζήστε καλά, Αγαπάτε με όλο σας το είναι και

Να΄στε απέραντα ευτυχείς!!!

~.~Πυραμίδα ο άνθρωπος. Στη βάση του το κτήνος, στην κορφή ο θεός. Χρέος μας η ανηφόρα~.~

Καζαντζάκης

“To be a star, you must shine your own light, follow your own path, and don't worry about the darkness, for that is when the stars shine brightest”

Πνευματικοί Νομοι και πώς λειτουργούν...

- Γέροντα, ποιοι νόμοι λέγονται πνευματικοί;
- Θα σου εξηγήσω: Όπως στην φύση υπάρχουν οι φυσικοί νόμοι, έτσι και στην
πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι. Ας πούμε, όταν πετάη κανείς ένα βαρύ
αντικείμενο ψηλά, με όσο περισσότερη ορμή και όσο πιο ψηλά το πετάξη, με τόσο μεγαλύτερη
δύναμη θα πέση κάτω και θα συντριβή. Αυτός είναι φυσικός νόμος. Στην πνευματική ζωή, όσο
περισσότερο υψώνεται κανείς με την υπερηφάνειά του, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η
πνευματική του πτώση και ανάλογα με το ύψος της υπερηφανείας του θα συντριβή. Γιατί ο
υπερήφανος ανεβαίνει, φθάνει σε ένα σημείο και μετά πέφτει και σπάζει τα μούτρα του – «ο
υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται». Αυτός είναι πνευματικός νόμος.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους φυσικούς και στους πνευματικούς
νόμους:
Ενώ οι φυσικοί νόμοι δεν έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος δεν μπορεί να τους αλλάξη, οι
πνευματικοί νόμοι έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος μπορεί να τους αλλάξη, γιατί έχει να κάνη με
τον Δημιουργό και Πλάστη του, τον Πολυεύσπλαχνο Θεό. Αν δηλαδή καταλάβη αμέσως το
ανέβασμα της υπερηφανείας του και πη: «Θεέ μου, εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου και
υπερηφανεύομαι· συγχώρεσέ με!», αμέσως τα σπλαχνικά χέρια του Θεού τον αρπάζουν και τον
κατεβάζουν απαλά κάτω, χωρίς να γίνη αντιληπτή η πτώση του. Έτσι δεν συντρίβεται, αφού
προηγήθηκε η καρδιακή συντριβή με την μετάνοια που έδειξε.

Το ίδιο ισχύει και για το «μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβης», που λέει το
Ευαγγέλιο. Αν δηλαδή «έδωσα μάχαιρα», κανονικά πρέπει να ξοφλήσω με μάχαιρα. Όταν όμως
συναισθάνωμαι το σφάλμα μου, με μαχαιρώνη η συνείδησή μου και ζητάω συγχώρηση από τον
Θεό, τότε πλέον παύουν να λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι και δέχομαι από τον Θεό την
αγάπη Του σαν βάλσαμο.

Μέσα δηλαδή στα κρίματα του Θεού, που είναι άβυσσος, βλέπουμε να αλλάζη ο Θεός,
όταν αλλάζουν οι άνθρωποι. Όταν το άτακτο παιδί συνέρχεται, μετανοή και δέρνεται από την
συνείδησή του, τότε ο Πατέρας του το χαϊδεύει με αγάπη και το παρηγορεί. Δεν είναι μικρό
πράγμα να μπορή ο άνθρωπος να αλλάξη την απόφαση του Θεού! Κάνεις κακό; Ο Θεός σου
δίνει σκαμπιλάκι. Λές «ήμαρτον»; Σου δίνει ευλογίες.

Tree of Life Kabbalah

Tell the truth, to everyone about everything, then live with your truth, in every moment and in every way, and you will be happy forever in your heart. For truth makes the spirit soar, truth sets the mind free, truth opens the heart, and truth ignites the passion and releases the love of the soul. Neale Donald Walsch

san eida na horeyeis-maria anamaterou.wmv

Δεν άκουσα τι μούπες μα εγώ σου λέω ναι...
Καλλιοπη!

Πνευματική Νοημοσύνη Μέρος Γ.

Πνευματική Νοημοσύνη Μέρος Β.

Πνευματική Νοημοσύνη

Wind Dancer

http://www.ted.com/talks/lang/gre/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html

Ο Κεν Ρόμπινσον μιλά για το σχολείο που σκοτώνει τη δημιουργικότητα

http://www.ted.com/talks/lang/gre/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html

LAOKOONTANGO - Show 1

European Taxim special edition , Marios Strofalis quartet.mp4

Ανταολή και Δϋση!!!!
Ο Ιερος Γάμος!

forever Ofra Haza

Καλημέρα!

♥♫ - Stamatis Spanoudakis- Nyfes -

Πρωϊνό Τσιγάρο - Νένα Βενετσάνου

Aπο μιά άκαπνη!

Το χρονικό του καπνού – Απαγόρευση του 1856 Πολλοί πιστεύουν ότι η επίδραση του καπνίσματος στην υγεία των καπνιστών οδήγησε στη διατύπωση μιας αντικαπνιστικής νομοθεσίας. Οι λόγοι όμως είναι διάφοροι. Στην Ελλάδα, παραδείγματος χάριν, ήδη το 1856, πολύ πριν, αρχίσουν να κυκλοφορούν τα πρώτα βιομηχανοποιημένα τσιγάρα το 1881, η Βασίλισσα Αμαλία, ενεργώντας εξ ονόματος του Βασιλέα Όθωνα, υπέγραψε Βασιλικό Διάταγμα που απαγόρευε το κάπνισμα σε όλα τα δημόσια γραφεία και καταστήματα της χώρας. Ο λόγος ήταν ο κίνδυνος πυρκαγιάς, που ακόμα και σήμερα παραμένει η συχνότερη αιτία πυρκαγιάς στον τόπο μας (το 20% των πυρκαγιών οφείλονται σε αναμμένο τσιγάρο). Νόμοι σχετικοί με την απαγόρευση του καπνίσματος στην Ελλάδα, υπάρχουν εδώ και 150 χρόνια. «Θέλοντες να προλάβωμεν όσον ένεστι τα εξ ενδεχομένων πυρκαϊών δυστυχήματα, επί τη προτάσει του Ημετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού, απεφασίσαμεν και διατάττομεν. Α. Απαγορεύεται η χρήσις του καπνίζειν είτε διά καπνοσυρρίγγων (τσιμπουκίων), είτε διά σιγάρων, εις πάντας εν γένει τους υπαλλήλους και υπηρέτας του Κράτους εντός των δημοσίων γραφείων και καταστημάτων. Β. Η απαγόρευσις αύτη επεκτείνεται και εις πάντα άλλον προσερχόμενον εις τα ειρημένα καταστήματα και γραφεία χάριν υποθέσεως ή άλλης τινος αιτίας. Γ. Ο Ημέτερος επί των Εσωτερικών Υπουργός θέλει δημοσιεύσει και εκτελέσει το παρόν Διάταγμα. Εν Αθήναις, την 31 Ιουλίου 1856». Το διάταγμα υπέγραψε, «εν ονόματι του βασιλέως», η βασίλισσα Αμαλία… Διαφήμιση της καπνοβιομηχανίας ΚΑΡΕΛΙΑ. Φωτογραφία: National Geographic. Διαφήμιση της καπνοβιομηχανίας ΚΑΡΕΛΙΑ. Φωτογραφία: National Geographic. Το χρονικό του καπνού Το μαγικό φυτό των Ινδιάνων που έφερε ο Κολόμβος στην Ισπανία από τον Nέο Kόσμο, κατέκτησε γρήγορα την αυτοκρατορία του Καρόλου Ε΄, συνεπήρε, χάρη στην Αικατερίνη των Μεδίκων, τη Γαλλία ως «φυτό της βασιλίσσης» ή «νικοτιανή», κυριάρχησε στην Αγγλία ως «tobacco» και απλώθηκε, με εκπληκτική για την εποχή ταχύτητα, στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία και τη Ρωσία, για να φτάσει, στα τέλη του 16ου αιώνα, στη Θεσσαλονίκη, «εις τα περίχωρα της οποίας», γράφει ο Πουκεβίλ, «εκαλλιέργησαν το πρώτον φυτά δύο Γάλλοι έμποροι». Ήταν 12 Οκτωβρίου 1492, απόγευμα, όταν ο Κολόμβος και οι σύντροφοί του ανακάλυψαν τον καπνό. «Μου προσφέρθηκαν», σημείωσε στο ημερολόγιό του ο Γενουάτης θαλασσοπόρος, «μερικά αποξηραμένα φύλλα» που ανέδιδαν «ένα χαρακτηριστικό ιδιάζον άρωμα». Ο Rodrigo de Jerez, που ταξίδευε μαζί του, θα παρατηρήσει λίγο αργότερα τη διαδικασία του καπνίσματος και θα τη μεταφέρει στην Ισπανία. Η εντύπωση που προκάλεσε εκπνέοντας καπνό από το στόμα ήταν τέτοια, που τον φυλάκισαν ως δαιμονισμένο. Όταν, κάμποσα χρόνια μετά, αποφυλακίστηκε, το κάπνισμα ήταν μια δημοφιλής συνήθεια σε όλη την Ευρώπη. Στη Γηραιά Hπειρο ο καπνός πρωτοκαλλιεργήθηκε στην Πορτογαλία γύρω στα 1512. Στα 1531 οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να καλλιεργούν στον Άγιο Δομήνικο και στη Βραζιλία καπνό για εμπορική εκμετάλλευση, ενώ το 1560 ο Γάλλος πρέσβης στην Πορτογαλία Jean Nicot de Villemain θα γράψει για τις ιαματικές ιδιότητες του καπνού, θα προπαγανδίσει τη χρήση της «νικοτίνης» στη γαλλική Αυλή και θα απαλλάξει την Αικατερίνη των Μεδίκων από τις βασανιστικές ημικρανίες της. Στην Ιταλία ο καπνός εισήχθη πιθανώς πρώτα στο Βατικανό, από τον παπικό Nούντσιο της Λισσαβόνας, και εν συνεχεία θα ταξιδέψει σε όλη την Kεντρική Ευρώπη, υποβοηθούμενος από τις κινήσεις των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του Tριακονταετούς Πολέμου (1618-1648). Το σύγγραμμα του Μοnardes, που εκδόθηκε στη Σεβίλλη το 1571 και μεταφράστηκε στα αγγλικά έξι χρόνια αργότερα, προτείνει τη θεραπευτική χρήση του καπνού για 36 νοσήματα, μεταξύ των οποίων οι κεφαλαλγίες, οι αμοιβαδώσεις, οι αιμορραγίες, η λύσσα, οι αρθρίτιδες και ο καρκίνος. Ο Sir Francis Drake και οι νέοι άποικοι της Αμερικής θα εισάγουν στη Βρετανία τη χρήση της πίπας, ενώ ο Sir Walter Raleigh θα πείσει ακόμα και τη βασίλισσα Ελισάβετ να δοκιμάσει. Μέχρι τα πρώτα χρόνια του 17ου αιώνα το κάπνισμα της πίπας γίνεται μια εξαιρετικά διαδεδομένη συνήθεια, τόσο που οι Βρετανοί ιατροί θορυβούνται και με επιστολή τους το 1603 ζητούν από τον Ιάκωβο Α΄ να απαγορεύσει τη χρήση του καπνού χωρίς ιατρική συνταγή. Εκείνος, φανατικός αντικαπνιστής, θα γίνει ο πρώτος μονάρχης που θα επιβάλει υψηλή φορολογία στα προϊόντα καπνού, που καταφθάνουν σε ολοένα αυξανόμενες ποσότητες από την αποικία της Βασιλίσσης Παρθένου, τη θρυλική Βιρτζίνια. Το παράδειγμα του Iακώβου θα μιμηθούν σύντομα όλοι οι μεγάλοι Ευρωπαίοι μονάρχες, μεταξύ των οποίων ο Λουδοβίκος 14ος με τον καρδινάλιο Ρισελιέ. Στην Οθωμανική αυτοκρατορία ο καπνός πιθανόν εισήχθη μέσω των Πορτογάλων εμπόρων και βρήκε τέτοια γρήγορη απήχηση, τόσο στην κατανάλωση όσο και στην καλλιέργειά του, ώστε μεταγενέστεροι συγγραφείς να θεωρούν ως χώρα προέλευσης της νικοτίνης όχι την Αμερική αλλά την Ανατολή. Ρακοσυλλέκτες και αριστοκρατία Ήδη από το 1614 η Σεβίλλη θα γίνει παγκόσμιο κέντρο επεξεργασίας και εμπορίας καπνού, αναπτύσσοντας τη βιομηχανία παρασκευής πούρων. Τα τσιγάρα θα εφεύρουν λίγο αργότερα οι ρακοσυλλέκτες, που, αναμιγνύοντας υπολείμματα καπνού πούρων και τυλίγοντάς τα σε λεπτό χαρτί, είχαν ένα φτηνό υποκατάστατο. Όταν ο Ισπανός μονάρχης Φίλιππος B΄ επιστρέφει από την εξορία του στη Γαλλία το 1660, φέρνει μαζί του και τη γαλλική συνήθεια της εισπνοής ψιλοκομμένου ταμπάκου από τη μύτη, καθιστώντας την εξεζητημένη συνήθεια της ισπανικής αριστοκρατίας. Θα περάσουν περίπου 100 χρόνια πριν γίνει η πρώτη ιατρική παρατήρηση για τη σχέση της συνήθειας αυτής με τη δημιουργία καρκίνου του ρινοφάρυγγα. Στην Αγγλία η επιρροή των αποίκων της Βιρτζίνια, και ιδιαίτερα του John Rolfe και της γυναίκας του, της περίφημης Ινδιάνας «πριγκίπισσας» Ποκαχόντας, είναι τεράστια. Το ζεύγος επισκέπτεται τη βρετανική Aυλή στα 1616 και εξασφαλίζει σημαντικές επενδύσεις για τις υπεράκτιες φυτείες καπνού της Βιρτζίνια. Ο γάμος αυτός προστάτευε, άλλωστε, τις φυτείες από πιθανές επιθέσεις των ιθαγενών. Το πρόσωπο της Ποκαχόντας θα διαφημίσει τα πρώτα χαρμάνια καπνού της Βιρτζίνια, και το κάπνισμα πούρων ή πίπας, καθώς και η ρινική εισπνοή ταμπάκου, θα γενικευθούν. Η αυξανόμενη δημοτικότητα του καπνού και η ραγδαία επέκταση των καλλιεργειών θα οδηγήσουν σε δραματική αύξηση της εισροής μαύρων σκλάβων της Δυτικής Αφρικής και σε εκτόπιση των ιθαγενών Ινδιάνων. Η Γλασκόβη γίνεται στα μέσα του 18ου αιώνα το μεγαλύτερο κέντρο διακομιστικού εμπορίου του καπνού και ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια απ’ όπου περνά (και φορολογείται) όλη ανεξαιρέτως η παραγωγή καπνού της Αμερικής, κάτι που απετέλεσε μια από τις αφορμές του πολέμου της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Άλλωστε το πρώτο δάνειο προς τους επαναστατημένους αποίκους συνήφθη με τη Γαλλία και πληρώθηκε σε καπνό. «Tι άλλο μπορεί να επιθυμήσει κανείς;» Στα χρόνια του Κριμαϊκού πολέμου (1853-1856), η χρήση του «σιγαρέτου», υποβοηθούμενη και από την εφεύρεση των σπίρτων, θα γενικευθεί και γρήγορα θα διαδοθεί σε όλη την Ευρώπη, από την Τουρκία ως τη Βρετανία. Την ίδια εποχή τα πούρα γίνονται μόδα και η Κούβα γίνεται ο προνομιακός τόπος παρασκευής τους. Τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τα τρένα αποκτούν πολυτελείς χώρους ειδικά διαμορφωμένους για τους καπνιστές, ενώ οι γυναίκες για πρώτη φορά αρχίζουν δειλά να φλερτάρουν με αυτήν την «ανδρική» συνήθεια. Η Γεωργία Σάνδη, την εποχή της συμβίωσής της με τον Σοπέν, γύρω στα 1850, διασκέδαζε να σοκάρει τους καλεσμένους της απολαμβάνοντας ένα πούρο μετά το πρόγευμά της – προάγγελος της εποχής που η γυναικεία χειραφέτηση, ανάμεσα στους δύο παγκόσμιους πολέμους, θα περάσει μέσα και από την υιοθέτηση του τσιγάρου. Αμέσως μετά τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα δωρεάν τσιγάρα στους στρατιώτες και η συνακόλουθη αυξημένη ζήτηση καπνού, μαζί με τις αυξήσεις στους καπνικούς φόρους, οδήγησαν στα ύψη τις τιμές των προϊόντων καπνού. Όταν ξέσπασε ο B΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι καπνοβιομηχανίες ακολούθησαν την ίδια τακτική, διαφημίζοντας και μοιράζοντας δωρεάν τσιγάρα στους στρατευμένους σε ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες. Το τσιγάρο είχε πια κατοχυρωθεί σαν αυτονόητη και αναγκαία συνθήκη του στρατιώτη. Η ανθρωπολογία της επιθυμίας ίσως κάποτε μελετήσει το πόσο εύκολα και με πόση ταχύτητα η χρήση του καπνού γενικεύθηκε, χωρίς εξαίρεση, σε όλη την υφήλιο. Η επίγνωση των καταστροφικών συνεπειών του στην υγεία και η άμεση συσχέτισή του με την καρκινογένεση, την ανεπάρκεια των στεφανιαίων και τις αγγειακές παθήσεις δεν μπόρεσαν να ανακόψουν τη χρήση του. Οι απαγορεύσεις, η διαπόμπευση, οι τιμωρίες, ακόμα και τα βασανιστήρια, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά. Φαίνεται πως η επίδραση του καπνίσματος, που περιγράφεται άλλοτε διεγερτική και άλλοτε ηρεμιστική, παραδόξως εξαρτάται από ό,τι ο καθένας προσδοκά από αυτό – ή, όπως θα έλεγε ο Oσκαρ Ουάιλντ: «Το τσιγάρο είναι ο τέλειος τύπος της τέλειας απόλαυσης. Είναι εξαίσιο και σε αφήνει ανικανοποίητο. Τι άλλο μπορεί να επιθυμήσει κανείς;». ΓPHΓOPHΣ ΣTPATAKOΣ Πνευμονολόγος, δρ του Πανεπιστημίου Αθηνών Επιμελητής της Κλινικής Εντατικής Θεραπείας του Παν/μίου Αθηνών στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Πηγές * Καθημερινή, «Επτά Ήμερες», 10-07-05. * Κορδιολής Ν., « Αντικαπνιστική Νομοθεσία, η Ελληνική πραγματικότητα», Εκδόσεις Ζήτα, Αθήνα,2004. * Εφημερίδα «Καθημερινή», Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009.

illy coffee spot (full version)

Δεν τολμω να γράψω και σχόλιο...:)

http://www.ted.com/talks/nic_marks_the_happy_planet_index.html

Ενοχοποιώντας το θύμα Tης Ξενιας Κουναλακη / xkounalaki@kathimerini.gr Την παρωχημένη άποψη ότι για τον βιασμό δεν φταίει ο θύτης, αλλά το θύμα διατυπώνει σε πρόσφατη συνέντευξή του στη ΝΕΤ ο ζωγράφος Κώστας Τσόκλης. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από το κορίτσι, που ντύνεται προκλητικά, λέει. «Εγώ νομίζω ότι τη βία τη ζητάει η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο και τον βάζει μέσα και δεν βάζει εκείνη που τον προκαλεί. Αφού η φύση τον σπρώχνει να το κάνει αυτό. Εχω άλλες απόψεις για τα πράγματα, πώς να στο πω, δεν ξέρω. Κάθε φορά που γίνεται ένας βιασμός θα ήθελα να δω γιατί γίνεται. Ποιος έφταιξε από τους δύο; Ποιος είναι αλήθεια πιο ζωντανός άνθρωπος; Ο γερο-ηλίθιος που κάθεται σπίτι του και δεν έχει κανέναν ερωτισμό μέσα του; Ή εκείνος που ρισκάροντας την ίδια τη ζωή του, την ελευθερία του, βλέπει ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να το φιλήσει, να το αγκαλιάσει, να το σφίξει; Μα γιατί; Ποιος είναι ο πιο καλός; Η ζωή θα γινόταν πιο ενδιαφέρουσα με εκείνους τους ανέραστους που δεν συγκινούνται μπροστά στο φαινόμενο; Ή με εκείνους που το πάθος ξεχειλίζοντας τους κάνει να επιτεθούν; Αυτό που η φύση έπλασε προκλητικό, να το χαρείς, να το γευτείς. Είναι αναρχικές αυτές οι σκέψεις, το ξέρω, αλλά δεν είναι φυσικές;», Οχι, οι απόψεις αυτές δεν είναι ούτε φυσικές ούτε αναρχικές. Για την ακρίβεια σκόρπισαν αποτροπιασμό σε τηλεθεατές και χρήστες του Ιντερνετ, καθώς το επίμαχο απόσπασμα κυκλοφόρησε ευρέως και στο Youtube. Οι μισογυνικές απόψεις του κύριου Τσόκλη επανέφεραν τον προβληματισμό κατά πόσον μπορεί και πρέπει κάποιος να διαχωρίζει την προσωπικότητα του δημιουργού από το έργο του. Πόσο απογοητευτικό είναι να στέκεσαι μπροστά σ’ έναν ενδιαφέροντα πίνακα, να ακούς ένα συναρπαστικό μουσικό έργο ή να παρακολουθείς μια μαγευτική ταινία και να σου έρχεται αυτόματα η εικόνα του καλλιτέχνη στο μυαλό να εκστομεί διάφορα χοντροκομμένα αποφθέγματα. Ή να σύρεται στα δικαστήρια για πράξεις που εμπίπτουν στον κοινό ποινικό κώδικα. Είναι τα ίδια ερωτήματα που γεννήθηκαν στους λάτρεις του Πολωνού σκηνοθέτη, Ρομάν Πολάνσκι, όταν επανήλθε στο προσκήνιο η κατηγορία βιασμού ανήλικης, που εκκρεμεί σε βάρος του στις ΗΠΑ. Είναι ηθικολόγοι και εχθροί της τέχνης όσοι θέλησαν να τον δουν να δικάζεται σαν κοινός θνητός; Είναι πουριτανισμός και υποκρισία να ανατριχιάζεις στη σκέψη ότι ο σκηνοθέτης του τόσο αιχμηρού πολιτικά Ghostwriter βίασε ένα 14χρονο κοριτσάκι και θεωρητικοποίησε μάλιστα την ενέργειά του με το επιχείρημα ότι την είχε σπρώξει στο κρεβάτι του η μαμά της! Και τέλος υπάρχει ισονομία, ίση μεταχείριση από τον νόμο για όλους τους πολίτες; Εξαρτάται. Αν είσαι Τσόκλης ή Πολάνσκι όταν βιάζεις (φραστικά ή κυριολεκτικά) είσαι ωραίος τύπος, ζωντανός... με αναρχικές απόψεις και ελαστική ηθική. Αν είσαι Αλβανός βιαστής ανήλικης σαπίζεις στη φυλακή και μάλιστα κακοπερνάς στα χέρια των συγκρατουμένων σου, καθώς παραδοσιακά οι βιαστές βρίσκονται στη χειρότερη ιεραρχικά «κοινωνική» θέση των σωφρονιστικών καταστημάτων.

Newsbeast.gr - Οι απόψεις του Τσόκλη για τους βιαστές part 3

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_74_31/08/2010_413189

SOS!!!!!!!!!!Πώς να ακυρώσω την κοινοποίηση των σχολίων στις αναρτήσεις;

Μήπως μπορεί κανείς να με βοηθήσει πώς μπορώ να απενεργοποιήσω την κοινοποιηση όλων των σχολίων στους φίλους μου στο yahoo?
Σίγουρα καποια ρύθμιση έχω κάνει μέσα στην ασχετοσύνη μου και κάθε σχόλιο κοινοποιείται στους κατακαϋμενους φίλους και μη του λογαριασμού μου στο yahoo.
Eυχαριστω σας!!

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ: Μια φωνούλα λέει...

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ: Μια φωνούλα λέει...: "Αποφάσισα να ανεβάσω αυτό το κειμενάκι που μου έστειλε μια φίλη, χωρίς πολλά λόγια. Τα παιδιά έχουν ένα καταπληκτικό τρόπο να μας λένε και..."

Apopse thelo na methyso

Σε μεθάει η Αληθεια ,όποια κι αν είναι τελικά...μας αρέσει δεν μας αρέσει!

MICHALIS NIKOLOUDIS - Bolero Corsair

~.~.~.~.~

τρίφωνο ~ καράβια μοιάζουν οι ψυχές

«Όταν είσθε μόνος, είσθε δύο» λέγουν οι σοφοί της Εφέσου. Αν θέλουμε, λοιπόν, να γί-νουμε σοφοί, ως οι της Εφέσου, ας ασκηθούμε σε αυτήν την πρακτική της επιλογής της Ευτυχίας εξετάζοντας τον εαυτό μας.

Το βάλς της ουτοπίας ~ Γ.Καζαντής

Peta me pshla

Nομίζω ότι ειναι μια δυσκολη βραδιά...γεμάτη αληθεια.

Maria Farantouri - O kaixis

H μεγάλη μου πρόκληση....ο καϊκτσής!!
Καλη εβδομάδα!!

Tango Adagio (albinoni:Adagio)

Αναστήθηκε στην αγκαλιά της


Μια μητέρα με μια μόνο αγκαλιά κατάφερε να επαναφέρει το μωρό της στη ζωή…

Μια μητέρα από την Αυστραλία με μια μόνο αγκαλιά κατάφερε να επαναφέρει το μωρό της στη ζωή λίγε ώρες μετά τα σκληρά λόγια των γιατρών. Η μητέρα γέννησε δίδυμα, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Το κορίτσι μετά από είκοσι λεπτά κατάφερε να αναπνεύσει, ενώ για το αγόρι οι γιατροί είπαν ότι δεν έχει καμία ελπίδα να ζήσει.

Τότε η μητέρα πήρε στην αγκαλιά το άψυχο σωματάκι του και άρχισε να το χαϊδεύει και με δάκρια στα μάτια να το σφίγγει στην αγκαλιά της. Λεπτό δεν έλειψε από κοντά της, ο σύζυγος, που και εκείνος ένιωθε το πόνο της γυναίκας του. Και οι δύο τους χάιδευαν το άτυχο παιδί τους λέγοντας του το τελευταίο αντίο, ώσπου ξαφνικά μετά από δύο ώρες βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Το μωρό άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημάδια ζωής και στη συνέχεια άνοιξε τα ματάκια του.

Η μητέρα περιέγραψε το δράμα που πέρασε στο νοσοκομείο λέγοντας: '' Οι γιατροί με ρώτησαν μετά τη γέννα εαν είχα διαλέξει κάποιο όνομα για το γιο μου-. Jamie τους απάντησα και τότε μου είπαν ότι- ο Jamie δεν τα κατάφερε. Ήταν το πιο απαίσιο συναίσθημα που έχω νιώσει. Ξετύλιξα τον γιο μου από την κουβέρτα και τον κράτησα στην αγκαλιά μου. Τα μικροσκοπικά του χεράκια δεν αντιδρούσαν''. Αυτά ήταν τα λόγια της μητέρας περιγράφοντας τις δύσκολες ώρες λίγο πριν αναστηθεί το παιδί της!

Από το newsit.gr

http://www.dkaravasilis.gr/category/herimitis/

You can't walk away from love - Gloria Estefan

Για όλους μας!!

Jim Reeves - Roses Are Red

Σε σένα καρδιά μου!!

Kitaro - Heaven and Earth

Μάθε Να Λες ΟΧΙ!

Μάθε Να Λες ΟΧΙ!

Πάμπλο Νερούδα-Μ' αρέσει άμα σωπαίνεις

Γ. Καζαντζής - Το βαλς της ουτοπίας

"Being Indian is an attitude, a state of mind, a way of being in harmony with all things and all beings. It is allowing the heart to be the distributor of energy on this planet, to allow feelings and sensitivities to determine where energy goes, bringing aliveness up from the Earth and from the Sky, putting it in and giving it out from the heart."
Brooke Medicine Eagle

ΚΟΙΤΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ !!

Βάλε κι αστέρια
Βάλε και πρίμα
κι άσε τα χέρια
να΄χουν το κύμα κορμί

Cecilia-Love Of A Silent Moon

Στους σιωπηλούς συνοδοιπόρους!

ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ -ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΚΚΑΣ

Στα δυο σου μάτια να γκρεμιστώ!!!

Πόπη Αστεριάδη - Σκληρό μου αγόρι

Γελώντας με την καρδιά μου!!

FIGLIO DELLA LUNA

ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ

Όταν η μέρα τεντωθεί από το κοτσάνι της κι ανοίξει όλα
τα χρώματα πάνω στη γη
Όταν από φωνή σε στόμα σπάσει ο σταλαγμίτης
Όταν ο ήλιος κολυμπήσει σαν ποτάμι σ' έναν κάμπο αθέριστο
Και τρέξει ένα πανί βοσκόπουλο των μελτεμιών μακριά
Πάντα η στολή σου είναι στολή νησιού είναι μύλος που γυρίζει
ανάποδα τα χρόνια
Τα χρόνια που έζησες και που τα ξαναβρίσκω να πονούν
στο στήθος μου τη ζωγραφιά τους
Η μια βερικοκιά σκύβει στην άλλη και το χώμα πέφτει από
την αγκαλιά του ξυπνητού νερού
Η σφήκα στο κορμί του φλόμου ανοίγει τα φτερά της
Ύστερα ξαφνικά πετάει και χάνεται βουίζοντας
Κι από σταλαγματιά σε φύλλο κι από φύλλο σε άγαλμα όσο πάει
και πιο πολύ μεταμορφώνεται ο καιρός
Παίρνει τα πράγματα που σε θυμίζουν κι όσο πάει και πιο πολύ
τα συγγενεύει μες στον έρωτά μου
Ο ίδιος πόθος ξαναϋφαίνεται
Ο κορμός όλος φλέγεται του δέντρου του ήλιου της καλής καρδιάς

Έτσι σε βλέπω ακόμη στην αχτίδα της αιώνιας μέρας
Ν' ακούς το χτυποκάρδι της στεριάς
Η γέννηση δεν άλλαξε ούτε μια χαρά σου

?φηνες μια μεγάλη νύφη αφρού ανεβαίνοντας
Τίναζες το κεφάλι σου σαπουνισμένο από την πρωινή ομορφιά
Η αιθρία πλάταινε τα μάτια σου
Δεν ήταν αίνιγμα που να μη σβήνει πια που να μη γίνεται καπνός
σε στόμα αιόλου
?λλαζες με τα χέρια σου τις εποχές
Βάζοντας χιόνια και βροχές, λουλούδια, θάλασσες
Κι η μέρα χώριζε από το κορμί σου, ανέβαινε, άνοιγε, μεγάλη
ευχή πάνω στα ηλιοτρόπια

Τι ξέρει τώρα ο τζίτζικας από την ιστορία που άφησες, τι ξέρει ο γρύλος
Η καμπάνα του χωρίου που ανοίγεται στον άνεμο
Η κάμπια, ο κρόκος, ο αχινός, το αλφάκι του νερού
Μυριάδες στόματα φωνάζουνε και σε καλούν
Έλα λοιπόν απ' την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα
Ν' ανακαλύψουμε τα δώρα του γυμνού νησιού
Ρόδινοι και γαλάζιοι τρούλοι θ' αναστήσουν το αίσθημα
Γενναίο σαν στήθος το αίσθημα έτοιμο να ξαναπετάξει
Έλα λοιπόν να στρώσουμε το φως
Να κοιμηθούμε το γαλάζιο φως στα πέτρινα σκαλιά του Αυγούστου

Ξέρεις, κάθε ταξίδι ανοίγεται στα περιστέρια
Όλος ο κόσμος ακουμπάει στη θάλασσα και τη στεριά
Θα πιάσουμε το σύννεφο θα βγούμε από τη συμφορά του χρόνου
Από την άλλην όψη της κακοτυχιάς
Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα
Στις έξοχες της ανοιχτής καρδιάς
Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος.

Δημήτρης Λάγιος - Γεια σου κύριε μενεξέ

Σου χαμογελώ ψυχή μου!!

ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - CHOPIN NOCTURNE

Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα για όλους μας!

Ute Lemper in Paris- Youkali-tango (Weill)

Kαληνύχτα και Καλημερα μαζί για ενα υπεροχο Σάββατο που ξημερώνει...με ολα καινούργια...φωτεινά..μαλαματένια!

Κοµµατάκια φεγγαριού
, Γράφει ο Κωστής Γκιµοσούλης

Τι είναι ο άνθρωπος;
Μονογαµικός ή πολυγαµικός;
Προδίδει ή όχι τον σύντροφό του όταν δοκιµάζει κι άλλες αγκαλιές;
Ενα παραµύθι µε έναν ψαρά και δύο γυναικείες µορφές – µια µάγισσα και µια γοργόνα – απαραίτητες γι’ αυτόν όσο ο αέρας και το νερό, δίνει την αφορµή στον Κωστή Γκιµοσούλη να υπαινιχθεί ότι η ανθρώπινη φύση είναι πολυγαµική
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας ψαράς που θεωρούσε τον εαυτό του ευνοούµενο του φεγγαριού. Το φεγγάρι τού έλεγε πότε θα βγει στη θάλασσα, εµψύχωνε την ψαριά του, του έδειχνε µε το φως του τους θαλασσινούς δρόµους, δεν τον άφηνε ποτέ µόνο του.

Κάτι τον ένωνε µε αυτό το µεγάλο αστέρι ψηλά στον ουρανό. Γνώριζε από πού πρόβαλε και πού έδυε. Αλλαζε µε το σχήµα του τις διαθέσεις του. Αλλοτε µικρούλι, του θύµιζε ζωγραφιά σε ανατολική σηµαία. Μερικές φορές µισό.

Κάποτε πρησµένο και χοντρό σαν βοϊδοκεφαλή. Πάντοτε νέο και συγχρόνως αρχέγονα παλιό, έστεκε πάντοτε εκεί, τριγυρισµένο από άλλα µικρά φωτεινά µατάκια.

Βεβαίως, ήταν κι η µάγισσα που το κατοικούσε. Μια κοπέλα λυγερόκορµη, τολµηρή σαν αµαζόνα, που του είχε χαρίσει την εύνοιά της. Είχε πολύ µακριά ξανθά µαλλιά, µερικές φορές τα κατέβαζε και τον τραβούσε µ’ αυτά πάνω. Τότε περνούσαν τη νύχτα αγκαλιά και µόλις η πρώτη αυγή εµφανιζόταν τον κατέβαζε πάλι στη βάρκα του που την έβρισκε ξέχειλη µε αστραφτερό ψάρι. Μια νύχτα σκοτεινή _ χάση και το φεγγάρι απουσίαζε από τον θόλο _ ο ψαράς βγήκε πάλι. Ηθελε να δει τι θα κατάφερνε χωρίς τη µάγισσά του. Τα αστέρια τον είχαν περικυκλώσει. Είχαν βρει τούτες τις νύχτες ευκαιρία να φέγγουν µανιασµένα. Τον έπιασε ένα ρίγος λες κι ολόκληρος ο αστερισµός ήταν ένα εξάνθηµα µέσα στο στήθος του. Η αστροφεγγιά τού έδειχνε από πού να πάει για να αποφύγει τα κοφτερά βράχια που απειλούσαν να τσακίσουν το πλεούµενό του, γιατί ουρανός και θάλασσα έδειχναν ενωµένοι στο σκοτεινό τους βελούδο.

Οπως τραβούσε τα δίχτυα, άκουσε τα ύδατα να ανοίγουν πίσω του και µια µυστήρια µελωδία _ έµοιαζε µε νανούρισµα σε πρωτάκουστη γλώσσα _ να τον τυλίγει. Γύρισε και, µε κίνδυνο απ’ την ταραχή ν’ αναποδογυρίσει τη βάρκα, την πλησίασε. Ηταν µια γοργόνα.

Μόλις τον είδε η γοργόνα σώπασε. Κοιτάχτηκαν επίµονα στα µάτια. Τα µάτια της είχαν κάθετες κόρες όπως της γάτας, µα µε πιο κοντινή σε µας έκφραση. Λίγο τρυφερή και κάπως κοροϊδευτική. Σχηµάτιζε µια τέλεια καρδιά το λεπτό της κοραλλένιο πρόσωπο.

Τουλάχιστον έτσι του φάνηκε. Πάνω στα σκούρα της µαλλιά, που γυάλιζαν όµοια µε φύκια, διέκρινε αστερίες, ιππόκαµπους ζωντανούς, ψαράκια που έβγαζαν από µέσα τους ένα γαλάζιο φως. Η γοργόνα τού άπλωσε το χέρι. Τα δάχτυλα της ήταν ενωµένα µε µεµβράνη, τα νύχια της µακριά σαν σταλακτίτες. Το άπλωσε κι αυτός και συνάντησε το βρεγµένο δικό της. Του φάνηκε ότι τον χάιδεψε. Ετσι τουλάχιστον ερµήνεψε το παρατεταµένο άγγιγµά τους. Μέσα στην παλάµη του άφησε λίγη υγρή άµµο. Μετά ξαναβούτηξε µέσα στο νερό. Χάθηκε στο πουθενά απ’ όπου είχε εµφανιστεί. Ο ψαράς έχωσε την άµµο στην τσέπη του παντελονιού του.

Οταν τα χαράµατα επέστρεψε στην καλύβα του ακόµα ζαλισµένος απ’ όσα είχε δει, έπεσε µε τα ρούχα στο στρώµα κι αποκοιµήθηκε.

Είδε στον ύπνο του ότι η άµµος που είχε στην τσέπη του ήταν χρυσόσκονη. Στη συνέχεια ένα κατάµαυρο άλογο µε φιλντισένια χαίτη στάθηκε για λίγο και τον κοίταξε. Εκείνος πήρε έναν κόκκο της άµµου από ατόφιο χρυσάφι και τον κόλλησε µε το δάχτυλο στο µέτωπο του αλόγου. Το ήξερε µέσα στ’ όνειρο πως ήταν το πρώτο αστέρι της αυγής που είχε αντικρύσει.

Ξύπνησε αργά το µεσηµέρι. Μόλις ξέµπλεξε το µυαλό του από το χταπόδι των ονείρων, έψαξε βαθιά στην τσέπη του. Η άµµος ήταν εκεί, ακόµα υγρή.

Αρα η γοργόνα υπήρχε.

Στο µεταξύ η ζωή του ψαρά κυλούσε τις νύχτες αγκαλιά µε το φεγγάρι. Η µάγισσα πότε καβάλα στη σκούπα της, πότε κρεµασµένη σε αλεξίπτωτο από την κόκκινη οµπρέλα της _ φανταστείτε ό,τι θέλετε, άλλωστε αυτές οι εικόνες είναι ανθρώπινα εφευρήµατα _ έφερνε βόλτες το γιγάντιο άστρο και κάποτε κατέβαινε µέχρις αυτόν.

_ Ηρθα να σου κρατήσω λίγη παρέα.

Ή µάλλον να πάρω λίγη δύναµη από τη συντροφιά σου. Είµαι πλάσµα του αέρα κι η ζωή µου εκεί ψηλά δεν είναι πάντα εύκολη. Δεν µπορώ να ξεχάσω την καταγωγή µου, ανήκω σ’ αυτήν.

Κάθε της στεναγµός ρυτίδωνε τα νερά. Κάθε της δάκρυ έκανε να τρέµουν τα γύρω βουνά. Τότε, της έλεγε αστεία.

Του άρεσε να τη βλέπει να γελά. Τα δόντια της του θύµιζαν άσπρα τριαντάφυλλα. Εκείνη, σε αντάλλαγµα, του κελαηδούσε όλη νύχτα µε χείλια πιο κόκκινα κι από κεράσι και φεύγοντας άφηνε πάνω στο κορµί του µια µυρωδιά από φρεσκοκοµµένο άχυρο.

Ωραία όλα αυτά! Μα ο ψαράς δεν µπορούσε να ξεχάσει τη µικρή γοργόνα.

Αυτή και το κύµα της βασίλευαν στη µυστική του ζωή. Κι όταν το φεγγάρι χανόταν, ένιωθε την επιθυµία της να του ανάβει φωτιές στα σωθικά. Αφησε αρκετές χάσεις να περάσουν άκαρπες. Τελικά µία δεν άντεξε. Πήδηξε στη βάρκα του για να πάει να την ξαναβρεί. Τα αστέρια αντανακλούσαν τη λάµψη τους σαν καντηλάκια πάνω στα νερά. Την περίµενε αλλά δεν έλεγε να φανεί. Κι εκεί που είχε απογοητευτεί, άκουσε τη θάλασσα ν’ ανοίγει πίσω του. Ηταν εκεί. Την κοίταξε. Τον κοίταξε. Ηταν αρκετό. Δεν σκέφτηκε τίποτα. Απλώς την ακολούθησε µέσα. Πήγε µαζί της. Τη φίλησε στα χείλη, στο στήθος, στον αφαλό. Μπλέχτηκε στα µαλλιά της, η ψαρίσια ουρά της τυλίχτηκε στα πόδια του. Ενα σαλάχι µε γουρλωτά µάτια παρακολουθούσε την ένωσή τους. Ας µην τελειώσει ποτέ, µονολόγησε λαχανιασµένος. Κι όµως δεν του είχε λείψει η ανάσα κάτω απ’ την επιφάνεια. Τίποτα δεν είναι αδύνατο στον έρωτα, σκέφτηκε.

Ο χρόνος απουσίαζε, όπως και κάθε βάρος δικό του. Μήπως αυτό ήταν ο έρωτας; Ισως.

Τότε αυτή τέντωσε προς τα κάτω το δάχτυλο και του έδειξε. Στον πυθµένα υπήρχε ένα πελώριο φεγγάρι. Μόλις είχε ανατείλει εκεί κάτω κι έλαµπε. Εστελνε διαθλασµένες τις έντονες ανταύγειες του να τις κουβαλήσουν ώς την επιφάνεια τα ρεύµατα. Ενα φεγγάρι ψηλά στον ουρανό κι ένα φεγγάρι βαθιά στον πάτο της θάλασσας. Εκλεισε τα µάτια ανατριχιασµένος κι άκουσε έναν µαύρο ήχο που στροβιλιζόταν γύρω του. Μια εκφραστική σιωπή που ήταν αδύνατο να την περιγράψει µε εικόνες γνωστές. Οταν βγήκε έξω, η γοργόνα είχε ήδη εξαφανιστεί.

Κάθησε στο τραπέζι της καλύβας. Ακούµπησε το κεφάλι στις δυο γροθιές του. Θα έπρεπε να ήταν ευχαριστηµένος. Χορτάτος. Ηταν. Αλλά και συγχρόνως ήταν µπερδεµένος. Δεν ήξερε πως υπήρχαν δυο φεγγάρια. Τώρα ήταν ερωτευµένος και µε τα δύο. Ηθελε και τα δύο.

Ακουσε απ’ έξω τις βροντές. Μετά τη βροχή να πέφτει τουλούµι. Οµως εκείνος δεν έλεγε να σηκωθεί. Καθόταν εκεί συλλογισµένος. Ωσπου άκουσε έναν χτύπο στην πόρτα. Σηκώθηκε, άνοιξε κι είδε µια γυναίκα µε µακριές βρεγµένες µπούκλες, κρίκους χρυσούς στα αυτιά, µάτια κάρβουνα.

– Ασε µε να περάσω, του είπε. Θέλω να ξαποστάσω λίγο. Περιπλανιέµαι χρόνια. – Μητέρα, της είπε αναγνωρίζοντάς την ξαφνιασµένος. Πώς βρέθηκες εδώ; Εσύ λείπεις χρόνια. Μας εγκατέλειψες τον πατέρα κι εµένα όταν… – Πάντα σε παρακολουθούσα κρυφά. Ηµουν κοντά σου όταν µε είχες ανάγκη κι ας µη µε έβλεπες. Και τώρα έχεις την ανάγκη µου.

– Μα εσύ περιφέρεσαι σ’ όλον τον κόσµο σαν… – Γιατί δεν το λες; Σαν Τσιγγάνα. Δεν βρήκα τίποτ’ άλλο για να παραµείνω ζωντανή. Ποτέ όµως, τίποτα δεν µπόρεσε να µε κάνει να σε ξεχάσω.

Ανοιξε την αγκαλιά της. Κι αυτός σαν απροστάτευτο παιδί χώθηκε µέσα:

– Ξέρεις, ο πατέρας έχει πεθάνει.

– Το ξέρω. Γι’ αυτό ήρθα.

Κάθησε πρώτη. Ο ψαράς κάθησε απέναντί της. Του ‘πιασε τα χέρια. Τα κοίταξε και του είπε:

– Το ένα σου χέρι είναι το φεγγάρι στον ουρανό και το άλλο το φεγγάρι στον βυθό. Για την ισορροπία σου έχεις ανάγκη και τα δύο: τον αέρα και το νερό.

Εχεις ποτέ σκεφτεί ότι µπορεί να είναι το ίδιο; Δηλαδή ολόκληρο το δικό σου πρόσωπο να περιλαµβάνει και τις δύο; Του φίλησε τις παλάµες. Με τα φιλήµατα τα χέρια του γέµισαν κρύσταλλα. Κοµµατάκια που έµοιαζαν καθρέφτες και γυάλιζαν.

– Ελα, ένωσέ τα, του είπε. Ολα θα πάνε καλά!

Οπως όταν ήταν παιδί κι ετοίµαζαν µια χειροτεχνία για την εποµένη που έπρεπε να παραδώσει στον δάσκαλο. Ενιωσε το ίδιο αδέξιος και ανυπόµονος. Η µάνα τον διόρθωνε και πάντα του έδειχνε χωρίς να βιάζεται το πώς.

Στο τέλος ένωσαν σωστά τα κοµµατάκια του φεγγαριού από την κάθε παλάµη σε ένα ολόγιοµο. Αποδείχθηκε πως ήταν ο σωστός ο τρόπος γιατί έλαµψε εκτυφλωτικά και το εσωτερικό της καλύβας και το πρόσωπο των δυο τους. Δεν ανησυχούσε πια κι ας ήξερε ότι υπήρχαν δυο φεγγάρια. Η µητέρα τον είχε µάθει πώς να τα ενώνει.

Ενα φεγγάρι ψηλά στον ουρανό κι ένα φεγγάρι βαθιά στον πάτο της θάλασσας. Εκλεισε τα µάτια ανατριχιασµένος κι άκουσε έναν µαύρο ήχο που στροβιλιζόταν γύρω του. Μια εκφραστική σιωπή που ήταν αδύνατο να την περιγράψει µε εικόνες γνωστές. Οταν βγήκε έξω, η γοργόνα είχε ήδη εξαφανιστεί

Ο Κωστής Γκιµοσούλης είναι ποιητής και πεζογράφος. Τα γνωστότερα έργα του είναι: η ποιητική συλλογή «Ο ξυλοκόπος πυρετός», το µυθιστόρηµα «Μια νύχτα µε την Κόκκινη», το αφήγηµα «Βρέχει φως» για τον Καρυωτάκη και την Πολυδούρη, η συλλογή διηγηµάτων «Η κραυγή της πεταλούδας»

Demis Roussos - Una Paloma Blanca

Let me love you

η απόλυτη απόδειξη για τους χημικούς ψεκασμούς (Chemtrail)

Κι αμα σπάσουν κι αυτές της καρδιάς οι ραφές
και στο Φως του του γκρεμού φύγω του σκοτωμού
πάλι πμράβο να λες.
Θέλω να μετρηθώ με το ΜΕΣΑ ΘΕΡΙΟ......

Eνας Ερωτας Ηλιος Παντου
Μια θαλασσα να ερωτοτροποιει με την γή μου
Και τρείς προκλητικες μέλισσες πάνω απο το κεφάλι μου επέμεναν......
Πρωινο μπάνιο στις 6 και κατι στο λιμανάκι της Νεάπολης...
Για οσους κοιμούνται λέω......:))))
...KαλημεραΣε Ηλιους
Καλημερα Σε Θαλασσες
Καλημέρα σε μέλισσες........

 

 

Omar Akram - Dancing with the Wind

Me Voy...Φεύγω..

Η Αγάπη είναι πέρα απο τον χώρο...πέρα απο τον χρόνο...
Μονο όσοι έχοουν βιώσει την αγάπη μπορούν να το νοιώσουν...
Να αγαπάς χωρις να είσαι εκει
Να αγαπάς χωρίς να περιμένεις
Να αγαπάς  γιατί αγαπάς!

Μαρία Νεφέλη

  ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Ότι μια μέρα θα δαγκάσεις μες στο νέο λεμόνι
και θ' αποδεσμεύσεις
τεράστιες ποσότητες ήλιου από μέσα του.

Ότι όλα τα ρεύματα των θαλασσών
άξαφνα φωτισμένα θα σε δείξουν
ν' ανεβάζεις τη θύελλα στο ηθικό επίπεδο.

Ότι και μες στο θάνατό σου πάλι θα 'σαι
σαν το νερό στον ήλιο
που γίνεται ψυχρό από ένστικτο.

Ότι θα κατηχηθείς απ' τα πουλιά
κι ένα φύλλωμα λέξεων θα σε ντύσει
ελληνικά να μοιάζεις αήττητη.

Ότι μια σταλαματιά θ' αποκορυφωθεί
ανεπαίσθητα στα τσίνορά σου
περ' απ' τον πόνο και μετά πολύ το δάκρυ.

Ότι όλη του κόσμου η απονιά θα γίνει πέτρα
ηγεμονικά να καθίσεις
μ' ένα πουλί πειθήνιο στην παλάμη σου.

Ότι μόνη σου τέλος θ' αρμοστείς
αργά στο μεγαλείο
της ανατολής και του ηλιοβασιλέματος.

(από τη "Μαρία Νεφέλη")

...... και σα θωριά λοξοδρομάει προς τ' άστρα!

   Επτά Νυχτερινά Επτάστιχα

Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα
Όλα τα δάχτυλα
Σιωπή.
Έξω από τ' ανοιχτό παράθυρο του ονείρου
Σιγά-σιγά ξετυλίγεται
Η εξομολόγηση
Και σα θωριά λοξοδρομάει προς τ' άστρα!


ελύτης

Τα τραγούδια,τοεχω ξαναπεί,εκφράζουν την δεδομένη στιγμή την κατάσταση της ψυχής μου ,το συναίσθημά μου.

Αλλο το εκφράζουν γράφοντας εγώ προτιμώ την μουσική.Νομιζω ότι αγκίζει περισσότερο κόσμο και κυρια αγκίζει αυτους στους οποίους απευθύνομαι...

Ναι μερικά τραγουδια έχουν αποδέκτη ακόμα κι αν δεν τα δει ποτε...υπάρχει εκτος απο μένα κι ενας αποδέκτης.....

Τοσα σωστά που έκανες κάνε κι ενα λαθος...:)

Tί τα θέλεις τα λογια γα πολλά...τι τα θέλεις...

.. κι οταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη...

Aκου...

Σκοντάφτει στην Χαρά

Σκοντάφτει στην Χαρά

Ποια είναι η διαφορά

Ανάμεσα στη δική σου εμπειρία της Ύπαρξης

Και αυτήν ενός αγίου;

Ο Άγιος ξέρει

Ότι το πνευματικό μονοπάτι

Είναι ένα μεγαλειώδες παιχνίδι σκακιού με τον Θεό

Και ο Αγαπημένος

Μόλις έκανε μια τόσο Φανταστική Κίνηση

Που ο άγιος τώρα συνεχώς

Σκοντάφτει στη Χαρά

Και ξεσπά σε Γέλια

Και λέει: "Παραδίνομαι!"

Ενώ εσύ, αγαπητέ μου,

Φοβάμαι ότι ακόμα νομίζεις

Ότι έχεις χίλιες σοβαρές κινήσεις.

 

(Shams-ud-din Muhammad)

Το τόξο και τα καθιερωμένα σπάσανε.........

Για κάθε φορά που το ξημέρωμα μαδειάζει τρελη για σενα.....
Η μερα μου σημερα ειναι γήινη και μαρέσει....:)

Στα μέσα του Αυγούστου και τραγουδάμε

Καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;

Καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;

Μια νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη.

Δεν ήξερε πως να βελτιώσει την κατάσταση και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο καινούριο προέκυπτε.

Η μητέρα της, λοιπόν, την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το κάθε ένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.

Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο αυγά και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν χωρίς να πει ούτε μία λέξη.

Μετά από λίγη ώρα έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ' το νερό και τα έβαλε σ'ένα μπολ. Έβγαλε τα αυγά και τα έβαλε σε ένα άλλο μπολ. Μετά τράβηξε τον καφέ απ' τη φωτιά και τον έβαλε σε ένα φλυτζάνι.  Γυρνώντας στην κόρη της τη ρώτησε:

- Πες μου τι βλέπεις;

- Καρότα, αυγά και καφέ!, απάντησε η κόρη.

Η μητέρα της την τράβηξε πιο κοντά και της ζήτησε ν' αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά. Μετά η μητέρα ζήτησε απ' την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού το ξεφλούδισε προσεκτικά, παρατήρησε πως το αυγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος η μητέρα ζήτησε απ' την κόρη της να πιεί μια γουλιά καφέ... Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύριζε το πλούσιο άρωμά του. Μετά ρώτησε:

- Τι σημαίνουν όλα αυτά, μητέρα;

Η μητέρα τής εξήγησε ότι το καθένα από αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχει αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή, το βραστό νερό. Το κάθε ένα, όμως, αντέδρασε διαφορετικά.

Το καρότο αρχικά μπήκε στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε κι έγινε αδύναμο. Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα προστάτευε το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτηση στο βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.

Όμως, οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους στο βραστό νερό, άλλαξαν το νερό!

Aϊσέ.....Το πιο μυστικό της ζωής μου...

Ενα υπέροχο ελληνικό συγκρότημα που τραγουδουσε στα Αρχαία.Χάθηκαν....

Όταν ο Joseph Campbell, γνωστός μυθολόγος της εποχής μας (ο οποίος έγραψε, μεταξύ άλλων το έργο «Η δύναμη του Μύθου»), επινόησε το ρητό «Ακολουθείτε την ευλογία σας», συνέλαβε ένα ολοφάνερα επίκαιρο νόημα, που στον «Αλχημιστή»εμφανίζεται ως Προσωπικός Μύθος.

Ο Αλάν Κόεν, ενας θεραπευτής που ζει στη Χαβάη, επεξεργάζεται το ίδιο θέμα. Διηγείται ότι στις διαλέξεις του, όταν ρωτά ποιος είναι δυσαρεστημένος με την εργασία του το 70% του ακροατηρίου σηκώνει το χέρι. Ο Κόεν δημιούργησε ένα σύστημα με δώδεκα βήματα, που θα μας βοηθήσουν να ξαναβρούμε την «ευλογία» μας (είναι μαθητής του Campbell) :

1. Πείτε την αλήθεια στον εαυτό σας: χωρίστε ένα φύλλο χαρτί σε δυο στήλες και γράψτε αριστερά τι θα θέλατε πολύ να κάνετε. Στη συνέχεια, γράψτε δεξιά τι κάνετε χωρίς ενθουσιασμό. Γράψτε, σαν να μην υπήρχε περίπτωση να διαβάσει κάποιος ό, τι έχετε μπροστά στα μάτια σας. Μην κατακρίνετε και μην αποδοκιμάσετε τις απαντήσεις σας.

2. Ξεκινήσετε σιγά, σιγά ξεκινήστε όμως: τηλεφωνήστε στο ταξιδιωτικό σας γραφείο, ψάξτε για κάτι που να ταιριάζει στον προϋπολογισμό σας. Πηγαίνετε να δείτε την ταινία που συνέχεια αναβάλλατε. Αγοράστε το βιβλίο που επιθυμούσατε. Να είστε γενναιόδωρος με τον εαυτό σας και θα δείτε ότι ακόμα και αυτά τα μικρά βήματα θα σας κάνουν να νιώσετε πιο ζωντανός.

3. Σταματήστε αργά, σταματήστε όμως: ορισμένα πράγματα εξαντλούν τελείως την ενέργεια σας. Είναι πράγματι, ανάγκη να πάτε στη συνεδρίαση εκείνης της επιτροπής ; Είναι ανάγκη να βοηθήσετε κάποιον, που δεν θέλει να βοηθηθεί; Ο προϊστάμενος σας έχει άραγε το δικαίωμα να απαιτεί, εκτός από την εργασία σας, να παραβρεθείτε και στις ίδιες εορτές μ’ εκείνον ; Αν πάψετε να κάνετε όσα δεν σας ενδιαφέρουν, θα διαπιστώσετε ότι απαιτούσατε από τον εαυτό σας περισσότερα απ’ ότι οι άλλοι πραγματικά ζητούσαν από εσάς.

4. Ανακαλύψετε τα μικρά ταλέντα σας: τι λένε οι άλλοι ότι εσείς κάνετε καλά; Τι κάνετε με όρεξη ακόμη και αν δεν είστε τέλειοι στην εκτέλεση; Αυτά τα μικρά ταλέντα είναι κρυφά μηνύματα από τα άδηλα μεγάλα ταλέντα σας.

5. Ξεκινήστε την επιλογή σας: αν κάτι σας ευχαριστεί, μη διστάζετε. Αν αμφιβάλλετε, κλείστε τα μάτια σας, φανταστείτε ότι πήρατε την επιλογή Α’ και αναλογιστείτε τι τυχόν θα ακολουθούσε. Κάνετε τα ίδια με την επιλογή Β’. Η απόφαση που θα σας φέρει πιο κοντά στη ζωή, θα είναι η σωστή –ακόμη και αν δεν πρόκειται για την εύκολη.

6. Μη βασίζετε τις επιλογές σας σε οικονομικά οφέλη: θα’ ρθούν, αν πραγματικά κάνετε κάτι με ενθουσιασμό. Το ίδιο δοχείο, από τα χέρια ενός αγγειοπλάστη που λατρεύει ό,τι κάνει, ή από τα χέρια ενός ανθρώπου που μισεί την τέχνη του, δεν έχει την ίδια ψυχή. Θα πουληθεί γρήγορα (στην πρώτη περίπτωση) ή θα παραγκωνιστεί (στη δεύτερη).

7. Εμπιστευτείτε τη διαίσθηση σας: η πιο ενδιαφέρουσα δουλεία είναι εκείνη που σας επιτρέπει να είστε δημιουργικός. Ο Αϊνστάιν έλεγε : «Δεν έφτασα στην κατανόηση του Σύμπαντος μόνο με τα Μαθηματικά». Ο Ντεκάρτ, ο πατέρας της λογικής, επεξεργάστηκε τη μέθοδο του με βάση ένα όνειρο που είδε.

8. Μη φοβάστε να αλλάξετε ιδέες: αν σας ενοχλεί που παραμερίσατε μια απόφαση σας, ξανασκεφθείτε την επιλογή σας. Μην αντιστέκεστε σε κάτι που σας ευχαριστεί.

9. Μάθετε να ξεκουράζεστε: μια ημέρα την εβδομάδα, χωρίς να σκέφτεστε τη δουλεία σας και τελικά το υποσυνείδητό σας θα βοηθήσει. Πολλά προβλήματα λύνονται χωρίς τη βοήθεια της λογικής.

10. Αφήστε τα πράγματα να δείχνουν τον πιο χαρούμενο δρόμο: αν παλέψετε υπερβολικά για κάτι χωρίς αποτέλεσμα, να γίνεστε πιο ευέλικτοι και να παραδοθείτε στους δρόμους που σας δείχνει η ζωή. Αυτό δεν θα πει ότι εγκαταλείπετε τη μάχη, ότι τεμπελιάζετε ή ότι παραδίνετε τα πράγματα σε ξένα χέρια, απλώς καταλάβατε ότι η δουλειά με αγάπη χαρίζει δυνάμεις και πότε απελπισία.

11. Διαβάστε τα σημάδια: είναι μια προσωπική γλώσσα δεμένη με τη διαίσθηση, που ακούγεται την κατάλληλη στιγμή. Ακόμη και αν τα σημάδια δείχνουν κατεύθυνση αντίθετη από εκείνη που σχεδιάσατε, ακολουθήστε τα . Πότε πότε θα κάνετε λάθος, είναι όμως ο μόνος τρόπος να μάθετε αυτήν την καινούργια γλώσσα.

12. Τελικά ρισκάρετε ! Οι άνθρωποι που άλλαξαν τον κόσμο, ξεκίνησαν τον δρόμο τους με μια πράξη πίστης. Πίστεψε στη δύναμη των ονείρων σας. Ο Θεός είναι δίκαιος και δεν θα γέμιζε την καρδία σας με μια μη πραγματοποιήσιμη επιθυμία. http://whiteran.blogspot.com/2008_07_01_archive.html

Το αστέρι κι η ευχή